Þetta virðist allt miðast að því að hafa allt stutt og einfalt. Ef þú lest eldri bækur að þá er málfarið oft langt og óþarflega flókið en síðan hefur þetta einfaldast og verður alltaf einfaldara og einfaldara. Endar sjálfsagt með styttingum og enn meira einfaldað.
ÉG er alltaf að skamma dóttur mína sem að er alíslensk, fædd á Íslandi og á foreldra sem eru fæddir á Íslandi og forferður allt aftur í tímann fæddir á Íslandi (fyrir utan auðvitað landnámsmenn). Hún hreinlega talar í gátum og ég skil hana stundum ekki og setur ensk orð inn í. Held að hún skilji enskuna betur en íslenskuna. Ég bara skil þetta ekki því að ég kann ekki ensku og pabbi hennar bara la la. En hún er reiprennandi á ensku og man ekki íslensku orðin.
Ég hræðist þessa þróun
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
Í dag er dagurinn í dag og á morgun kemur annar dagur
Dreifbýlistúttan | Já ,,unglingamál" er alveg rosalegt.
Ég er að reyna að slaka á með þetta þ...
Já ,,unglingamál" er alveg rosalegt. Ég er að reyna að slaka á með þetta því við vitum að mál þróast. Annars værum við bara ennþá ,,út vil ek" o.s.frv. Þágufallshneigð mun t.d. verða norm eftir nokkur ár...því miður :)
Steina67 | Og ekki má gleyma "það var sagt mér" ég fæ flogakast þegar það er sagt heim...
Nema maður sé bara of gamaldags; ég fékk flog um daginn þegar ég var að horfa á Skoppu og Skrítlu og þær voru að tala um glæný föt held ég. Ég breyttist bara í ömmu mína og fór að þusa um að það væri ekkert glænýtt sem ekki væri dregið úr sjó...það virtist enginn í kringum mig kveikja á perunni.
Ég skil varla ungu kynslóðina (og er ekki orðin fertug!), kannski af því ég er búin að búa úti í tæpan áratug...en samt.
Degustelpa | hvaða orð er betra en glæný í þessu tilfelli, og hvernig tengist það sjónum?
ég vil þakka þér kærlega fyrir upplýsingarnar. þetta hafði ég ekki hugmynd um og tel mig nú samt með góða íslensku kunnáttu, ætla sko aldrei að nota þetta orð aftur nema um fisk
LaRose | Kúl, við snúum þróuninni við....verðum farnar að tala eins og Gunnar á Hlíða...
Það er ansi langt síðan farið var að nota orðið glænýtt í víðara samhengi en um sjávarfang. Einnar mínútu leit á tímarit.is synir orðið ma að orðið er notað um kandídata, rímur, næpur, brauð og ýmislegt annað, löngu fyrir aldamótin 1900. Þannig að já, kannski ertu full áköf í málvernduninni:) Er þetta ekki bara skólabókardæmi um hvernig íslenskan er stútfull af orðum sem eiga uppruna sinn í sjósókn en verða svo almenn. Alveg eins og við tölum um að leggja árar í bát eða róa á önnur mið þótt við höfum ekki hugsað okkur að koma nálægt árabát.
Haha, ætlaði einmitt í ljósi umræðuefnisins að nefna þetta auka "að"! Fór einu sinni yfir B.Sc. ritgerð sem minnkaði sennilega um heila blaðsíðu í heildina af auka "að". Á erfitt með að skilja þessa ofnotkun!
LadyGaGa | Sumir ofnota þetta mjög mikið, eða réttara sagt, nota þetta þegar það á ekki...
Þágufallið fylgir "skutla mér", kemur sennilega þaðan. Annars þurfti ég að hugsa lengi um hvað væri vitlaust við að biðja einhvern um að keyra mér uppeftir, ég myndi líklegast ekki gera athugasemdir við þágufallsnotkun í þessu samhengi þó mér sé þjálla að biðja einhvern um að keyra mig. Eða skutla mér. Enda er ég utan af landi!
Silaqui | Slæm heyrn og lítill lestur í þessari fjölskyldu?
Má ég bæta örlitlu við? hvernig í andskotanum getur fólk sem fer til útlanda farið "utan" þegar "utan" þýðir beinlínis "inn"? ? Sbr. þegar sagt er: "Utan úr heimi....." Annað: Hvernig er hægt að "...fara erlendis" ? Það er ágætlega hægt að vera erlendis - þe.a.s. ef maður fer "út" eða "til útlanda" en að "fara erlendis" er hreinlega beyglað orðalag. Eitt í viðbót: Hver andskotinn er "haldfang"? Ég kannast við orðið handfang frá því ég lærði að tala fyrir einhverjum tíu árum eða svo, en mér finnst ég æ oftar heyra þetta orð, "haldfang".
Unbeliever | Það er reyndar eldgömul hefð fyrir því að tala um að fara utan þegar farið e...
Það er reyndar eldgömul hefð fyrir því að tala um að fara utan þegar farið er til útlanda. Á landnámsöld þýddi "að fara út" að fara til Íslands (sbr. "út vil ek") og að fara frá Íslandi var þá að fara utan.
BlerWitch | Það er mjög gamalgróin íslenska að tala um að "fara utan".
Mér finnst að reyndar stundum ofnotað en auðvitað er ekki rétt að sleppa því eins og í þessum dæmum. Mér finnst ég hins vegar vera farin að heyra fólk segja "hliðina á" í staðinn fyrir "við hliðina á" í auknum mæli undanfarið. "Hann er þarna hliðina á sófanum"...
Dreifbýlistúttan | Já...fólk er kannski að flýta sér að það sleppir þessum ,,auka" orðum. Slæmt...
Sammála. Þetta er ekki falleg málnotkun. Það pirrar mig líka þegar fólk notar "sko" í enda setninga og byrjar allar setningar á "já" t.d. Sérstaklega fer í mínar fínustu þegar fólk svara í síma "já Jóhannes hér" í stað þess að segja bara "Jóhannes"
Strákamamma á Norðurlandi
BlerWitch | Svona svipað og að nota "heyrðu" í byrjun setningar.
,,Að" var að hringja og vill fá hlutverkið sitt aftur...
