Hæ, orð í tíma töluð hjá þér! Fyrir nokkrum árum var ég að versla á Eiðistorgi. Á leiðinni út gengu tvær unglingsstúlkur á undan mér upp tröppur, yfir götuna í strætóskýlið þar sem við vorum að fara að taka strætó. Önnur þeirra byrjar á því að taka upp 3 tómar kókómjólk-fernur í og við skýlið og henti þeim í ruslafötuna sem er við hliðina á skýlinu. "Þetta er myndarleg ung stúlka ..." hugsa ég með mér. Þegar ég sé framan í "unglingsstúlkurnar" þá kemur í ljós að þetta eru asískar konur, löngu búnar að afgreiða unglingsárin!
Nú er í tísku að plogga. Ég reyni að fylgja þessari stefnu þó að ég geti líka verið sóði. Þegar ég fæ mér gönguferð í hverfinu tek ég poka með mér og hirði upp rusl á leiðinni. Þar sem ég nota Strætó, hef ég tekið eftir sérstaklega sóðalegu biðskýli, við Glæsibæ, þar sem t.d. er selt kaffi í Iceland. Ótrúlega mikið drasl í kring og inni í skýlinu. Samt er ruslafata við skýlið. Allt morandi í sígarettustubbum í skýlinu. Þegar ég hef þurft að bíða þarna í 10 mín. eftir strætó dunda ég mér við að hirða upp stubbana o.fl. enda leiðist mér að sitja aðgarðarlaus í svo langan tíma.
En eiins og fyrr segir, þá er ég líka sóði hvað varðar sígarettustubba. Þegar ég bíð eftir strætó á mínu heimasvæði, hendi ég stubbnum á jörðina. En ég tek hann upp í næsta skipti sem ég kem, sem og aðra stubba á svæðinu.
Sóðaskapur er ekki nýr; í gegnum tíðina hefur fólk t.d. hent drasli útum bílglugga á ferðum sínum um landið, þó að margir hafi hætt því.
En nýjar kynslóðir alast upp sem hugsa lítið um umhverfið.
