Ég er búin að eiga við langvarandi veikindi í mörg ár. Það háði mér í vinnu; ég mætti oft seint og illa og að lokum fór ég á örorku. Ég hef næga heilsu til þess að vinna töluvert, en ekki meira en ca 80% (MARG reynt) því þá hryn ég aftur niður og allt byrjar upp á nýtt. Ég fór aftur í nám og er að klára í sumar og er að vonast til að fá vinnu (vinn hlutastarf með náminu í því fagi sem ég er að læra) en eftir því sem nær dregur verð ég kvíðnari og kvíðnari yfir því að geta kannski ekki haldið niðri vinnunni. Þessi önn er búin að vera hell og ég finn vel fyrir einkennum veikinda minna en mér finnst líka alveg ótrulega gaman að vera innan um fólkið. Akkúrat núna kemst ég upp með að velja og hafna með mætingar og slíkt en það varir ekki að eilífu.
Læknirinn minn hætti í fyrra - hann bara hætti og sendi engan áfram til neins annars og ekki neitt, og ég veit því ekki hvert ég á að snúa mér til þess að spyrja, en er VIRK að hjálpa fólki sem er nú þegar komið á örorku að komast af því? Við hvern tala ég til þess að athuga hvort þeir gætu hjálpað mér? Ég hef heyrt svo jákvæðar sögur og langar svo að ná nógu góðum bata til þess að vera ekki með þessar áhyggjur meir.
Worst-case scenario vantar mig aðstoð við að sætta mig við verri heilsu en ég er tilbúin til þess að hafa.
ove | Eftir svona langvarandi veikindi finnst mêr ekki slæmt að geta þó unnið 80 ...
ove
| 24. mar. '15, kl: 19:22:36
| Svara
| Er.is
| 0
Eftir svona langvarandi veikindi finnst mêr ekki slæmt að geta þó unnið 80 prôsent vinnu. Stundum þarf maður aðeins að,taka til í hausnum á sêr og sætta sig við að mögulega nái maður ekki 100 prósent vinnugetu.