Ég er 35 ára og hef verið einhleyp í 13 ár. Í kringum tvítugt átti ég nokkur alvarleg sambönd, mislöng, þar sem ég sat oftar en ekki eftir með brotið hjarta. í 5 ár svaf ég ekki hjá neinum. Ég virðist hafa tilhneigingu til þess að verða skotin í mönnum hafa ekki næginlega áhuga á mér til að vera með mér.
Að mörgu leyti er gott að vera einhleyp, því fylgir ákveðið frelsi, maður lærir að vera ein og sjálfstæð og allt það. En ég finn líka oft fyrir miklum einmannaleika og á síðustu árum finn ég líka fyrir "ótta" við að enda ein, finna aldrei neinn til að elska, geta ekki eignast börn með hefðbundnum hætti og verða gömul, bitur piparjúnka með tíu ketti.
Eitt af því sem ég upplifi sem "galla" við mig er eigið reynsluleysi. Ég hef aldrei verið í sambúð, ekki verið í fullorðins-sambandi og kann varla að elda - enda lítið gaman að elda fyrir einn. Ég get ekki gert að því en ég skammast mín dálítið fyrir þetta reynsluleysi, en þetta eru svosem allt hlutir sem hljóta að lærast ef svo svo ólíklega vildi til að ég hitti mann sem ég vil og vill mig líka. En eins og staðan er í dag er ég vonlítil og einmana.
Eru fleiri hér í sömu krísu? Ég er svosem ekki að biðja um nein ráð enda fengið þau ófá á síðustu 13 árum. En stundum, eins og núna, íþyngir þetta mér bara svo mikið að ég verð að koma þessu frá mér með einhverjum hætti. Öskra út í kosmósið...
Skelltu þér á Tinder eða stefnumótasíður. Leyfðu þér að gera nokkur mistök.
Þú ert eitthvað að ofhugsa það sem þér finnst að þú eigir að kunna.... Þú átt ekki neitt neitt. Komdu hreint fram og trúðu mér að mörgum mun finnast reynsluleysi þitt heillandi og langa ef eitthvað bara til að kenna þér eða læra með þér það sem þú vilt læra.
En þú auðvitað verður að 'put yourself out there' ... Það gerist ekkert öðruvísi.
frk fix | Neinei, auðvitað er það satt að maður "á" ekkert að þurfa að kunna...
Neinei, auðvitað er það satt að maður "á" ekkert að þurfa að kunna neitt :)
Ég fletti reglulega í gegnum Tinder, spjalla og svona og hef jafnvel hitt einhverja...en viðurkenni að ég er samt dálítið feimin í þessu öllu. Þarf kannski að taka meiri sjénsa. En ég get ekki að því gert að finnast þetta dálítið yfirborðskennt alltsaman, þó svo það sé líka skemmtilegt :p
Heilhveiti | er ekki bara líka pínu málið að hætta að bera sig saman við aðra (sem er nát...
er ekki bara líka pínu málið að hætta að bera sig saman við aðra (sem er nátturulega easier said than done!) maður einblínir alltaf á eigin veikleika og sér bara styrkleika annara. Ég skil þig mjög vel, og mikið er ég ánægð með þig að pósta þessu. Ég ætla ekki að reyna nein ráð bara áfram þú og taktu sénsa! (og gefðu glötuðu gaurunum lika séns þeir eru stundum ekki eins glataðir og raun ber vitni heldur bara rosalega óöruggir)
Ömm ekkert hættulegra að kynnast því þar en bara annars staðar. Ég kynntist mínum manni á netinu fyrir 12 árum og við erum bara afskaplega hamingjusöm saman og eigum 2 börn. Tvær bestu vinkonur mínar kynntust sínum mönnum á netinu og eru bara mjög sáttar líka, allar höfum við áður upplifað misgóð sambönd alveg burtséð frá því hvar við kynntumst viðkomandi.
burrarinn | 12 ár er langur tími. Samfélagið hefur breyst síðan þá. Maður veit aldrei hv...
Hvað er það sem gerir kynni á netinu hættulegri en önnur kynni? Það eru alveg örugglega ekki færri pör sem kynnast gegnum netið (tinder og Facebook) núna í dag en var fyrir 12 árum síðan.
burrarinn | T.d. falskar vinabeiðnir. Hvernig kynnist fólk svosem gegnum Facebook ef það...
af hverju ætti fólk í makaleit frekar að samþykkja einhverja vafasama einstaklinga sem vini en annað fólk? Spurninguna skil ég svo ekki einu sinni. Er ekki bara fínt að kynna sig fyrir einhverjum sem er vinur vinar á Facebook? Það er að kynnast á netinu.
ég eignielga kynntist mínum á facebook, hann hafði sent mér skilaboð á einkamál löngu áður en ég ákvað að leita af honum á facebook og það heppnaðist og öll okkar samskipti voru þar bara.
safapressa | Já það er allt annað að kynnast fólki á netinu núna en fyrir 12 árum, auðvel...
skil ekki að það sé eitthvað svaka hættulegt og skil ekki rökin að það sé hættulegra í dag en fyrir 10-12 árum. Ég kynntist mínum á netinu fyrir nær 11 árum. það var sjúklega mikið af ógeðslegum mönnum líka en bara treysti því að þessi sem var ekki bara talandi um að ríða væri einn af þeim góðu og sé ekki eftir því. Ætti að vera eins í dag.
Vespa is | Velkomin í hópinn... hef verið einn í 20 ár
Æj, það þýðir heldur ekkert annað. Ef maður setti allt á bið þar til "draumaprinsinn" mætir yrði lífið ansi dapurt. Ég er td alveg með það bak við eyrað að eignast bara barn upp á eigin spýtur og svona.
Ég ákvað fyrir nokkrum árum að lifa mínu lífi algjörlega óháð því hvort ég ætti maka eða ekki. Finnst í raun orðið mjög skrítin tilhugsun að hafa einhvern annan inn á heimilinu. Er búin að koma öllu í góða rútínu og einhver annar yrði bara fyrir mér. En ég ákvað í vor að segja bara screw it og seldi slotið. Er svo að flytja úr landi. :D
kv. alboa
Cheddar | ég er búin að vera einhleyp í tæpan áratug, átt í einu nokkra mánaða samband...
ég er búin að vera einhleyp í tæpan áratug, átt í einu nokkra mánaða sambandi á þeim tíma. Ég hef einhvern vegin misst trúa á að það sé "góður" maður þarna úti fyrir mig. Mig langar vissulega stundum að kynnast einhverjum náið (treysti illa og hleypi mjög fáum nærri mér). Ég virðist bara laða að mér menn sem mig langar svo ekkert til að stofna til nánari kynna við :/ svo ég er eiginlega hætt að horfa á karlmenn. Ég er komin á þann aldur að ég býst frekar við að eignast ekki barn/börn.
frk fix | oh, hvað ég tengi við þetta. Ég lendi nefnilega yfirleitt í því að menn sem ...
oh, hvað ég tengi við þetta. Ég lendi nefnilega yfirleitt í því að menn sem sýna mér áhuga eru menn sem ég á enga samleið með og hrífst ekkert að þrátt fyrir að vera alveg góðir menn. Stundum velti ég því fyrir mér hvort maður eigi bara að sætta sig við einn þeirra vilji maður endilega fara í samband, en ég hugsa að ég vilji þá frekar vera ein heldur en í sambandi við mann sem ég er ekki skotin í.
Cheddar | ég er búin að reyna þá leið, bjó í 5 ár með manni sem ég vissi að ég átti ek...
Maður getur ekki alltaf fengið nákvæmlega það sem maður vill. Þannig er lífið og hefur alltaf verið. Ef maður bíður bara eftir hinum fullkomna maka þá er óvíst að nokkuð gerist.
Snobbhænan | makinn þarf ekkert að vera fullkominn. En það þarf samt að vera einhver sem...
Erfitt fyrir fólk að þurfa að byrgja sínar innstu þrár inni allt lífið ef enginn býðst sem einhver er spenntur fyrir og hrífst af :) Eins og ég sagði, lífið er ekkert endilega sanngjarnt :/
Þönderkats | Þá er maður bara einn og nýtur lífsins. Finnst það ekkert ósanngjarnt eða sl...
Þá er maður bara einn og nýtur lífsins. Finnst það ekkert ósanngjarnt eða slæmt hlutskipti. Sénsinn að ég myndi byrja bara með einhverjum bara til að vera í sambandi. Mér líður það vel einni að ég færi aldrei að vera með einhverjum nema að ég væri alveg svakalega spennt og hrifin af honum.
frk fix | Betra er autt rúm en illa skipað.
Ég get ekki ímyndað mér að það veiti man...
Betra er autt rúm en illa skipað. Ég get ekki ímyndað mér að það veiti manni hamingju að vera í sambandi með einhverjum sem þú ert ekkert spenntur fyrir. Það bara þarf að vera kemestrí og það þarf að vera hægt að tala saman. Og þegja saman.
Í gamla daga, þ.e. fyrir tíma netsins sætti fólk sig bara við þann skársta sem fannst. Það var ekki hægt að fletta bara gegnum lista og velja þann sætasta eins og í dag :)
Ég hef í sjálfu sér engin ráð handa þér þar sem að ég er töluvert yngri (25 ára), en kærastinn minn er einmitt 35 ára og hafði aldrei átt neina kærustu fyrr en hann kynntist mér fyrir 3 árum. Mér fannst það fyrst pínu skrítið að hann hefði bara aldrei deitað stelpu hvað þá verið með einni, en svo fannst mér það bara þægilegt. Ég hafði bara gaman af þessu reynsluleysi hjá honum (hann hafði samt alveg farið heim með stelpum og svona, en aldrei neitt meira), þó að það hafi orðið nokkrir minniháttar árekstrar. En ég lít á þetta frekar sem kost heldur en galla :) En bara vera jákvæð og bjartsýn, það skilar sér svo vel út í kosmósinn :)
Tengi við allt sem þú segir...búin að vera ein í tæp 11 ár og er núna 36 ára..svaf ekki hjá í 4 ár eftir að ég skildi ég hafði bara engan áhuga á því. Það er langoftast fínt að vera bara ein og ég er steinhætt að leita því ég held að góður maður sem mig langar til að búa með sé bara ekki til. Ég hef eina sambúð sem varð hjónaband að baki en èg kann samt alveg 0 að elda og mér finnst það eitt það leiðinlegasta sem ég geri. Er líka barnlaus og er farin að sætta mig bara við það...ég hef ekki peninga fyrir gervifrjóvgun þar sem èg er öryrki og enginn verður ríkur af því. Þannig að ég skil þig svoooo vel.
svartasunna | Varðandi reynsluleysi, ég er einmitt ein af þessum "ein týpum" en á reyndar ...
Varðandi reynsluleysi, ég er einmitt ein af þessum "ein týpum" en á reyndar börn, hef bara átt 2 alvarleg sambönd að baki. Finnst persónulega meira ves tengt dating og samböndum heldur en gain...þannig að ég er sátt með mína litlu fjölskyldu :)
Myndi segja að það sem ég hef lært varðandi reynsluleysi er að ef maður fer inní samband, að hlusta þá á sjálfan sig. S.s. vera svolítið sjálfselskur, gagnrýnin á aðstæður (ekki á neikvæðan hátt, heldur svona "er þetta það sem ég vil, virkilega?") Er t.d. hinn aðilinn að bregðast við þér og þínum þörfum á þann hátt sem þú þarft á að halda. Eða er þetta meira svona "æj, ég sætti mig bara við þetta, hlýtur að breytast"
Þegar maður er komin yfir þrítugt þá finnst mér nefnilega ekkert í það varið að vera að verja tíma og orku í samband þar sem stórir hlutir eru að eða maður er óöruggur í lengri tíma og fer svo að týna sjálfum sér í að hugsa um stærri hluti, t.d. framtíðarplön og gleymir að pæla í hvort sambandið er virkilega að gera mann hamingjusamann.
Svona minn one pointer, það sem ég hef lært. Sjálfselska í samböndum uppað vissu marki er nauðsynleg :)
váááá hvað ég tengi vel við þetta allt, ég er þó töluvert eldri en þú. Ég myndi samt ekki vera að fikta í tinder og hvað þá taka sjensa á gaurum þar, ef þú hefur oft endað með broken heart. Finnst tinder svo mikið bara rbb. Frekar að fara meira út meðal fólks, til að finna þann rétta. Mamma sagði oft við mig að sá rétti kæmi sko ekkert heim til mín og bankaði á hurðina. Verð víst að fara að trúa því. :)
Svo er ég svona líka einsog þú, kann lítið að elda eitthvað spennandi, kann bara eitthvað boring einsog soðnar kjötfarsbollur, steiktar kjötbollur, hrygg, læri svínhamborgarhrygg,.. eitthvað svona sem þarf bara að setja inní ofn eða ofan í pott og bíða... en ætla að fara að elda eftir uppskriftum bara til að prófa mig áfram, sjá hvort ég geti gert eitthvað virkilega gott. Þá myndi mér líða betur, að geta boðið uppá einhverja 4-5 GÓÐA rétti. Egoboost. Sérstaklega þegar ég er týpan sem er ekkkkkki með þetta meðfætt, að vita hvað passar saman og hvað þá þegar vantar uppátækjasemina/sniðugheitin.. æj man ekki orðið,... hugsa út fyrir kassann. Gera eitthvað að mínu. En ég get þó gert fallegar og góðar omelettur.. er það ekki eitthvað? *brosir*
Mér finnst mikið af karlmönnum í samböndum í kringum mig sem einmitt elska að elda og elda miklu oftar en konan í sambandinu, og þá er bara að vona að við hittum á svoleiðis gæa.
Dalía 1979 | Það eru margar konur sem kunna ekkert í elhúsinu ég er ein þeim búinn að ver...
Veistu ég er á svipuðum aldri og var á svipuðum stað fyrir nokkrum árum en svo bara hef ég fundið mér mikið að gera og hef raðað að mér vinum sem eru á öllum aldri alveg frá 20-60 ára og eiga það allir sameiginlegt að vera einhleypir og núna hef ég voðalega lítinn tíma til að pæla í þessu og ef ég kemst á séns þá bara gerist það og það gerist alveg endrum og eins sko.
Skreamer | Þegar þú ert tilbúin og búin að átta þig á því hvað þú vilt þá vonandi kemur...
Þegar þú ert tilbúin og búin að átta þig á því hvað þú vilt þá vonandi kemur þetta af sjálfu sér. Er dáldið í þessum pakka sjálf og tel mig komna sirka bát á réttan stað í kollinum á mér til að taka næsta skref. Mikið búið að ganga á hjá mér undanfarið, hef bognað og brotnað en stend sterkari eftir. Ekki láta reynsluleysi telja úr þér kjarkinn. Ég hef trú á okkur.
-------------------------------
True love doesn't happen by accident
just like it does'nt not happen by accident.
12stock | Ég er opinn fyrir stefnumóti. Fullvaxinn karlmaður. Er hrifinn af tíu köttun...
Það er greinilega allur gangur a þessu. Ég kynnist manninum minum þegar við vorum unglingar og núna 14 árum siðar erum við gift og eigum barn og annað a leiðinni. Eg kann EKKERT í eldhúsinu. Eg klúðara hafragraut. Þannig maðurinn minn ser bara alveg um eldamenskuna. En eg trui þvi að það er einhver góður einstaklingur fyrir alla þarna úti. Aðalatriði er bara að liða vel með manneskjunni og vera opin. En fyrst og fremst að liða vel held eg. Eg vona að þu finnir það sem þú leitar að. ??
Frank284 | Þú getur allavega huggað þig við að vera ekki einn af þessum glötuðu gaurum....
Þú getur allavega huggað þig við að vera ekki einn af þessum glötuðu gaurum. Ég hef aldrei verið í sambandi 34 ára. Eina sem tinder hefur gert fyrir mig er að staðfesta að langt yfir 99% kvenna hefur ekki áhuga að kynnast mér.
Cheddar | æi ekki leyfa einhverju eins og Tinder að rústa sjálfstrausti þínu, fyrir ut...
æi ekki leyfa einhverju eins og Tinder að rústa sjálfstrausti þínu, fyrir utan það er fullt af frambærilegu fólki sem á ekki maka og fyrir því eru margar og mismunandi ástæður. Það er líka nóg að 1 kona hafi áhuga á þér, það þurfa ekki 99 aðrar að hafa það líka ;)
Pappakassi dauðans | Ég er á lausu, konan/kærastan hætti með mér þar sem hún vildi ekki vera lækn...
Ég er á lausu, konan/kærastan hætti með mér þar sem hún vildi ekki vera læknisfrú. Mér líkar vel við þig, ættum að hittast og tjékka á þessu, þarf ekkert endilega að ganga upp ef þú hefur ekki áhuga
slogic | Ertu viss um að hún hafi ekki hætt af öðrum ástæðum
Að vera læknisfrú er náttúrlega bara hryllileg örlög....spritt útum allt og latex hanskar + grímur......gæinn alltaf bara í hvítum slopp talandi latínu.....
Skil hana svo sem vel, læknar eru oft undir miklu álagi og hún er með kvíðaröskun og ég hef stutt hana í gegnum það en nú hefur mælirinn fyllst, við töluðum saman um þetta og við hættum saman/skildum í góðu
Pappakassi dauðans | Nei, hún fór að hágráta þegar èg sagðist vera að fara í læknisfræði, ég sett...
Nei, hún fór að hágráta þegar èg sagðist vera að fara í læknisfræði, ég settist niður með henni og sagði henni að hafa ekki áhyggjur af mér þetta myndi bjargast, en þá bætti hún við að hún vildi ekki vera læknisfrú og við hættum saman/skildum í góðu
Brindisi | held að þú sért í einhverri afneitun, það hættir enginn með manneskju því hú...
Jú reyndar. Ég skil hana reyndar mjög vel. Hún er með kvíðaröskun á háu stigi, ég sagði henni að ég ætlaði að fara í læknisnám með því að vinna á bílaverkstæðinu og það yrði líklega mikið að gera hjá mér næstu mánuði og meira álag, og það yrði líklega þannig líka þegar ég yrði læknir, en þetta væri minn draumur. Hún sagðist skilja það en að hún væri mjög stressuð (það lá við að hún fengi kast á staðnum). Ég sagði henni að hafa ekki áhyggjur og við kæmumst í gegnum þetta saman, hún fór að hágráta og sagðist ekki þola meira álag og að hún vildi ekki vera læknisfrú. Ég sagðist skilja hana vel, og að ég tæki þessu ekki illa og við myndum bara skilja í góðu sem og við gerðum og erum en góðir vinir í dag og tölum mikið saman.
Þarft þá að koma til mín, alltof margar persónupplýsingar sem ekki er hægt að birta á netinu. Hittu mig á te og kaffi á morgun og ég et gefið þèr öll skjöl um hana
Það að þú kunnir ekki að elda hefur ekkert með sambönd að gera. Þú ert vonandi ekki að fara að gerast gamaldags húsmóðir sem sér um allt á heimilinu þó að þú næðir þér í mann. Fullt af karlmönnum í dag eru liðtækir í eldhúsinu og jafnvel mjög metnaðarfullir í þeim efnum. Ég þekki mörg pör þar sem karlmaðurinn eldar oftast eða alltaf.
Þar fyrir utan er orðið mun minna mál en áður að eignast börn án maka. Ég þekki fleiri en eina konu og fleiri en tvær sem hafa eignast börn með aðstoð sæðisgjafa, og það hefur verið mesta gæfan í lífi þeirra. Ef það er eitthvað sem þig langar að skoða myndi ég gera það fljótlega, en ekki bíða til fertugs því að þá gæti þetta orðið mikið erfiðara og dýrara.
Wild Horse | Hvernig er þetta, er orðið algengara að fólk sé eitt í lífinu heldur en var?...
Þótt ótrúlegt sé þá er alveg eitthvað til í þessu hjá þér. Fyrir nokkur hundruð árum áttu konur enga (fáa) aðra möguleika í lífinu en að giftast og verða húsmæður. Þá skipti líka ekkert öllu hvað þeim fannst um þennan eiginmann. Svo var fólk ekkert að skilja sama þótt það þoldi ekki hvort annað.
Já bölvaðir feministar að hafa skemmt þetta allt saman.
LaRose | Það var nú bara grein um akkúrat þetta í The Economist um daginn. Konur (hé...
Það var nú bara grein um akkúrat þetta í The Economist um daginn. Konur (hér var verið að tala um USA) þurfa ekki að eignast maka, þær redda sér sjálfar. Eina ástæða þess að þær eiga maka er að þær langar til þess....og það verður að vera einhver almennilegur. Ef þær finna ekki neinn svoleiðis þá eru þær bara happy einar.
bogi | Ég sé stundum einhverja fúla karla skrifa ummæli um fréttir að skilnaðir séu...
Ég sé stundum einhverja fúla karla skrifa ummæli um fréttir að skilnaðir séu allt feministum að kenna og feministar hafi eyðilagt ófáar fjölskyldurnar. Algjörlega ófærir um að líta í eigin barm og skoða sína hegðun. Gaman að þessu!
Venja | Já feministar eru ábyrgir fyrir því að konur fengu réttindi og mega gera krö...
Mér finnst stórkostlegt að vera uppi á okkar feminísku tímum þar sem maður getur bara hent kallinum ef maður vill. Gæti ælt þegar ég sé leyfarnar (hjá eldra fólki) af hjónaböndum þar sem kallinn er æðsti strumpur og konan þeytir rjóma í eldhúsinu og heldur kjafti þegar eiginmaðurinn er að tala og deila af visku sinni.
Knús til þín. Miðað við kröfur samfélagsins þá skil ég mjög vel að þetta sé eitthvað sem þú hugsar mikið um. Það er auðvitað gaman að kynnast ástinni - hvernig svo sem það endar.
ÉG skil mjög vel þessa þörf til að eiga fjölskyldu, það er mjög ríkt hjá flestu fólki. Og eiginlega bara nýverið sem það er byrjað að tala um að það sé bara eðlilegt að langa ekki í þá hluti sem alla "átti" að langa í, þ.e maka og börn etc.
Svo er það þannig að það er ekki endilega tekið út með sældinni að vera í sambandi eða hjónabandi. Það fer heilmikil orka í það. margar og margir hafa hreinlega farið illa út úr því.
Ég held líka að einhleypt fólk hafi tilhneigingu til að ætla að allir sem séu í sambandi eða giftir séu bara átómatískt svakalega hamingjusamir. Það er bara ekki alltaf þannig. Sumir eru í vonlausum samböndum svo árum og jafnvel áratugum skiptir,
En þetta með einmanaleikann er kannski tengt þessari kröfu um að fólk "eigi" að vera í sambandi og þar sé hamingjuna að finna. Eftir skilnað fann ég f þessum ótta að vera ein. En svo kemst maður að því að það að vera ein/einn er alls ekki það sama og að vera einmana.
En ef þetta er eitthvað sem þú vilt í alvörunni breyta, þá er spurning hvað þú ert að gera til að koma þér sem persónu á framfæri við menn sem þér þykja spennandi?
flippi dyraland | þekki þetta vel hef verið einn í einhver 10 ár og á eingin alvarleg sambönd ...
þekki þetta vel hef verið einn í einhver 10 ár og á eingin alvarleg sambönd að baki. 3 og hálft ár var lengsta mitt og það var þegar ég var 18 ára. Síðan hef ég jú deitað og allt það en síðustu 10 ár ekkert. Ert ekki ein/n í þessum sporum.
pacmann | Það er einn 39 ára hérna að óska eftir kærustu. Af hverju farið þið ekki bar...
En eru kröfurnar ekki bara of miklar hjá ykkur konunum hérna? En vissulega eru til slæmir menn og slæmar konur líka. Eða eru það bara við sem erum slæmir? Ég á nú nokkur smabönd að baki og það var eitt sammerkt með þeim öllum. Þegar þær sögðu að það þyrfti að taka til á heimilinu, þá fór ég í mitt horn og setti dóttið í skúffu, og málið var búið. Elsta dóttir mín sendi mér skilaboð um daginn og kenndi mér um að hún ætti barnsföður sem væri aumingi. Næst elsta dóttir mín sendi mér líka skilaboð um daginn að hún vildi fá fjárhagsaðstoð frá mér vegna þess að hún væri í framhaldsskóla. Ég samþykkti en þá vildi hún falsa undirskrift mína til þess að fá enn meira frá Ríkinu.
LaRose | Held það sé ekkert annað kynið sem er verra en hitt.
Sko, nú er bara að byrja að spjalla við 39 ára gamlan kk sem spyr heér í umrðunum hvort einhver vilji elska hann. Las umræðurnar ykkar og finnst að þið ættuð að spjalla saman, virkið flott og skynsamt fólk. ??
Tritill | Ég skil þig rosalega vel. Risaknús til þín. Búin að vera sjálf einhleyp í 5...
Ég skil þig rosalega vel. Risaknús til þín. Búin að vera sjálf einhleyp í 5 ár og þar á undan í 7 ár. En stundum er gott að vera eiginherra en það var samt félagsskapinn. En gangi þér rosalega vel :D Bara að opna þig meira og fara á stefnumót. Samt finnst mér Tinder og einkanmálssíður ekkert hjálpa. Því á flestum stöðum sömu mennirnir
verba | Það eru líka sömu konurnar á þessum síðum. Fullt af fólki sem á í erfiðleiku...
Ég er 39 ára og búin að vera ein núna í næstum 9 ár :( ég einmitt finn stundum fyrir þessu vonleysi að enda uppi ein og einmannaleika :( en ég hristi það af mér með því að vera jákvæð :) ég bara trúi ekki að ég eigi ekki eftir að finna einhvern :) Ég hef reyndar strakanna mína en þeir eru orðnir 12 og 19 ára og í raun ekki mikið félagsskapur af þeim lengur :( en ef ég finn ekki aftur ástina þá er ég alveg sátt við að finna einhvern hvort sem það er karl eða kona til að t.d. ferðast með :) skiptir bara máli ða eiga vini til að gera hluti með í staðin fyrir maka :)
