Að skipta um grunnskóla/ykkar reynsla sem barn

Já ég skipti um grunnskóla 7 ára.
Kom ekki til af góðu strækaði á skólann þar sem ég var vistaður. Mér líkaði ekki við kennarann og hann alls ekki við mig og annan nemanda.
Við létum ekki kennrann komast upp með eitthvert "múður" og vesen, vildum ráða málunum sjálfir.
Fór bara ekkert í þennan skóla eftir að kennarin kom heim og hvartaði yfir mér.
Eftir áramót byrjaði ég í nýjum skóla fljótlega eftir skólabyrjun en þó ekki alveg strax.
Nýji skólinn var skóli þess hverfis sem við vorum að flytja í.
Yfirkennarinn tók á móti mér þungur á brún á skrifstofu sinni, en skólastjórinn var í veikindaleyfi. Yfirkennarinn hótaði mér öllu illu
ef ég léti ekki að stjórn, þar á meðal lögregluvaldi, en hann hafði víst heyrt að ég 7 ára óttaðist lögguna eitthvað.
Skólagangan gekk bara vel enda kennarar mínir hið besta fólk og skólinn vandaður og í góðu hverfi. Þarna eignaðist ég góða vini til lífstíðar.

En eftir þessar móttökur í byrjun hafði ég allan vara á þessum yfirkennara sem hótaði mér ofbeldi ef ég léti ekki að stjórn.
Eins gleymi ég seint kennslukerlingunnii úr gamla skólanum sem kom í heimsókn heim til mín til að klaga mig, en ég hleypti kerlingarskassinu auðvitað ekki inn um hliðið á garðinum heima þegar ég sá hana koma þrammandi eftir götunni.

Ég skipti fjórum sinnum um grunnskóla.  Auðvitað hefði ég viljað hafa eitthvað um það að segja en það var ekki í boði vegna tíðra flutninga.  Maður kynntist alltaf nýjum og nýjum vinum og enginn þeirra er í lífi mínu í dag.  Þetta olli mér ekki kvíða sem barn en kvíðinn bankaði upp á síðar.  Ég samlagaðist að vissu marki en aldrei til fulls.  Ég lærði að sætta mig við aðstæður og hef mikla aðlögunarhæfileika í dag og er mjög fljót að sjá aðalatriði og komast inn í nýjar aðstæður hvort sem ég er sátt við þær eða ekki.  Ég lærði fljótt að stóla á sjálfa mig og kennararnir höfðu engin áhrif á hvernig ég stóð mig í námi eða hvernig mér leið.  Kannski var ég frekar feiminn og afskiptalaus krakki en ég stóð mig alltaf vel í öllu enda gerði ég mér gein fyrir að námið snerist um mig og hve mikið ég legði á mig.

Ég skipti um skóla á sínum tíma og mæli ekki með því ef barninu líður vel og allt gengur vel á fyrri staðnum. Mér gekk svo sem vel á seinni staðnum en þar var allt öðruvísi menning en á þeim gamla sem var erfitt að aðlagast. Var 10 eða 11 ára þegar þetta var. Greindist með mikinn kvíða á fullorðinsárum en ég veit ekki hvort það sé tengt þessu á einhvern hátt.