Hæ hæ. Ég hef ekki verið hrifinn af manni í mörg ár en er það núna. Ég hugsa mikið um hann og fæ þá gjarnan fiðrildi í magann og ef ég tala við hann fæ ég hjartslátt og finnst ég varla ná andanum. Er þetta svona hjá ykkur líka og hversu mikið af þessu ætli sé eðlilegt?
Sæl. Ég kannast ekki við svona aukinn hjartslátt (býst við að þú hafir meint „aukinn") og að ná varla andanum þegar ég tala við einhvern sem ég er hrifinn af. Þekki það að verða spennt eða smá stressuð kannski, en stundum bara jákvæð spenna. En er þetta ekki óþægilegt fyrir þig ef þér finnst þú varla ná andanum?
Grjona | Þú ert örugglega ekkert óeðlilegur að líða svona. Tja, nema þú getir í alvör...