Ég hef síðan ég var ung verið hrifin af mörgum strákum, og þá er allt þetta venjulega að gerast; ég hugsa ekki um annað en þann strák og hvernig það yrði ef við værum par og ég þrái meira en allt að hann verði hrifinn af mér líka. Þá kemur að því þegar hann byrjar að hafa áhuga á mér loksins, og ég er búin að fá það sem mig dreymdi um, en þá fríka ég út og byrja sjálfkrafa að finna allt sem mér finnst óaðlaðandi við manneskjuna og get ekki hætt að hugsa um þessa hluti, og ég missi um leið áhugann á honum sem ég var svo hrifin af, og loka á hann alveg.
Þetta hefur gerst svo oft og ég get ekki stoppað þetta freak out process sem gerist alltaf uþb viku eftir að hann er voðalega hrifinn af mér og sýnir það, þá annaðhvort finn ég upp á öllu sem er að honum eða þá að ég verð mjög skyndilega miklu spenntari fyrir einhverjum öðrum og geri það sama við hann.
Ég hef aldrei verið í sambandi því ég loka á alla möguleika og enginn virðist vera nógu góður greinilega, ég skil þetta ekki sjálf en ég væri alveg til í að vera laus við þetta :(
Einhver ráð?
askjaingva | " I could never fall in love with someone who could fall in love with m...