Maðurinn minn á barn af fyrra sambandi sem er að skríða í 19 árin. Barnið hefur alltaf búið hjá móður sinni en verið í reglulegri umgengni hjá okkur, fljótlega eftir fermingu minnkaði þó umgengnin þar sem barnið vildi vera meira á heimaslóðum, með vinum og annað sem gengur og gerist á þessum aldri. Skólaganga barnsins hefur aldrei verið góð, strax í fyrstu bekkjum fór að bera á lélegri mætingu og einkunum, málin voru rædd á milli foreldra en allt kom fyrir ekki, hlutirnir löguðust ekki og rétt skreið barnið í gegnum 10 bekk. Byrjaði svo í menntaskóla sem lauk með brottfalli eftir tvær annir og núna snýst lífið um að vaka og sofa, ekkert annað. Pabbinn á alveg jafna sök og móðirin á þessu, þau hafa bara ekki tekið nógu vel á þessum málum. Nú er svo komið að barnið er ekki að gera neitt, hvorki i vinnu né skóla og búið að vera þannig í marga mánuði og mér finnst þetta svo sorglegt, ég er búin að reyna að segja og gera mitt en það er takmarkað þar sem það ber engan árangur. Pabbinn er núna búin að bíta það í sig að hann heyri og sjái barnið það sjaldan að hann vilji ekki vera stanslaust að ýta á skóla og vinnumál og er þetta bara ekki rætt lengur. Mér finnst þetta svo rosalega skrítið viðmót og ég er svo ósammála þessu. Mér finnst maður vera foreldri fyrst og svo vinur, ef barnið fer í fýlu afþví mamma eða pabbi geri kröfur þá bara so be it, þau jafna sig. Allt annað en að samþykkja bara þeygjandi að barnið sé að verða að iðjuleysingja. Mergur málisins er í raun sá að pabbinn nennir/vill eiginlega ekki þurfa að díla við þetta. Barnið hefur fengið mikla hjálp við þunglyndi í gegnum tíðina, fengið lyf og sálfræðiaðstoð og segist vera á góðum stað í dag andlega.
Er ég of kröfuhörð að finnast þetta óeðlilegar aðstæður? Á ég bara að láta þetta ekki snerta mig og ekki skipta mér af? Er raunhæft að pabbinn hafi einhver völd á þessum tímapunkti þar sem barnið hefur aldrei búið hjá honum og hann lítið sem ekkert skipt sér af skólamálum áður fyrr?
CF40 | Tek það fram að ég er þeirra skoðunnar að þurfa ekki eða geta ekki allir tek...
Tek það fram að ég er þeirra skoðunnar að þurfa ekki eða geta ekki allir tekist á við skólagöngu og það er bara allt í góðu. En þá fer maður að vinna :)
T.M.O |
Þetta eru ekki óeðlilegar aðstæður. Þetta eru aðstæður sem ung manneskja l...
Þetta eru ekki óeðlilegar aðstæður. Þetta eru aðstæður sem ung manneskja lendir í þegar hún er búin að vera í námi sem það tengir ekki við og er orðið vant sinnuleysi, áhugaleysi og aðgerðarleysi. Samfélagið/foreldrarnir þrýsta allt of mikið á menntaskólagöngu þegar það er margt annað í boði sem fólk áttar sig ekki á að er áhugavert og spennandi fyrr en það er orðið eldra.
Það getur alveg verið undirliggjandi þunglyndi þó að viðkomandi segi að honum líði allt í lagi, það getur verið allt í lagi miðað við þegar honum leið verst.
Svo kemur hin hliðin. Þetta er sennilega síðasta tækifæri beggja foreldra til að hafa raunveruleg áhrif og hjálpa krakkakvikindinu til að taka ábyrgð á sjálfum sér og stíga inn í fullorðinsárin. Pabbinn getur aldeilis ekki fríað sig frá því, getur jafnvel komið sterkur inn með því að hjálpa viðkomandi til að komast út úr umhverfi þar sem hann hefur ekki þurft að taka ábyrgð á neinu, með því til dæmis að taka hann til sín og koma upp nýjum reglum. Þetta væri heldur ekki val unglingsins ef hann kemur sér ekki í vinnu sjálfur. Foreldrar eru skyldugir að halda börnum sínum uppi til 20 ára ef þau eru í skóla, þau vinna fyrir fæði og húsnæði (yfirleitt á mjög sanngjörnu verði) ef þau eru ekki lengur í skóla eða finna sér annan stað til að búa á. Þetta hljómar auðvitað harkalegt en við erum meðvirk með börnunum okkar ósjálfrátt og þurfum að læra að vera það ekki ef við viljum ekki breyta þeim í aumingja. Það er nóg af vinnu fyrir svona krakka í dag, Bónus er að taka niður í 14 ára krakka sem vinna með skóla (segið svo að ungdómurinn í dag séu eintómir aumingjar)
CF40 | Ég er svo sammála þér! Og ég er einmitt á því líka að aðalmálið hérna er ekk...
Ég er svo sammála þér! Og ég er einmitt á því líka að aðalmálið hérna er ekki það að viðkomandi sé ekki í skóla. Málið er að viðkomandi er ekki að gera neitt! Og kemst bara upp með það. Við höfum boðið upp á búsetu hjá okkur en það var bara hlegið að því, ss engin vilji til hvorki frá móður né afkvæmi. Afkvæmið vill alls ekki vinna við hvað sem er sem er sennilega hliðarvandamál eða bara afsökun. það eru ýmis störf sem bara koma ekki til greina og engin segir neitt við því...þe foreldrarnir. Ég hef ekki hugmynd um það á hverju hann lifir, við erum amk ekki beðin um peninga og myndum ekki gefa þá heldur á meðan hlutirnir/viðmótið er svona. Að vita af meðvirkninni/sinnuleysinu er að gera mig geggjaða en ég er valdalaus í þessari baráttu.
T.M.O | Mér sýnist á þessu að það sé móðirin sem í raun viðheldur ástandinu með aðge...
Mér sýnist á þessu að það sé móðirin sem í raun viðheldur ástandinu með aðgerðarleysi og engum kröfum. Það er í sjálfu sér lítið sem neinn getur gert þegar barnið hefur stað sem það þarf ekki að gera neitt á og enginn ætlast til neins. Á meðan móðirin fær ekki nóg af þessu og vinnur með ykkur í að hjálpa krakkanum þá skil ég vel að pabbinn gefist líka upp. Ekki vera of erfið við hann, hann getur ekki þvingað aðstæður sem hann hefur engin völd á. Þetta er ömurlegt en á meðan hún sér þetta ekki er ekkert hægt að gera.
adaptor | senda hann bara á sjóninn strákarnir væru fljótir að gera mann úr honum
það er annað líka í þessu. Ef þú sækir um vinnu þar sem þig langar að vinna og hefur ekki unnið neinsstaðar annars staðar þá ertu ekki ráðinn. Ef þú getur sagt "ég var að vinna á kassa í Bónus í ár en vill gera eitthvað sem gerir meiri kröfur á mig" þá ertu búinn að segja atvinnurekandanum að þú nr. 1 getur haldið vinnu og nr. 2 hefur unnið þar sem var mikið álag og haldið það út. Það er ekki hægt að fá góðu vinnuna nema hafa unnið á botninum nema foreldrar þínir eigi fyrirtækið.
hann gæti byrjað sem messi á frystitogara til dæmis og það eru mörg dæmi um að óvanir séu teknir inn það fæðist enginn vanur það vita allir og oft er auðveldara að komast í lélegri pláss það er samt allur gangur á því
Myndir þú taka gutta með þér á frystitogara út á ballarhaf sem ekki bara hefði aldrei verið á sjó heldur hefði aldrei dýft hendinni í kalt vatn? Það er eitt að vers óvanur og annað að hafa aldrei gert neitt
adaptor | hef margoft séð það og þjálfað svoleiðis gutta
