Hæhæ.. þetta verður sennilega eitthvað langt en vonandi er einhver sem nennir að lesa og veita mér ráð :)

Nú er mál með vexti að ég á barn sem er að verða 10 ára, mitt eina barn. Í Janúar næst komandi eru tvö ár síðan ég hætti á pillunni. Enn hefur ekkert gerst. Nú veit ég ekki hversu aktív þessi síða er svo ég bara vona.

Kallinn er búinn að fara í sæðistékk sem kom eðlilega út. Ég fór sjálf í skoðun hjá kvennsa sem kom vel út og blóðprufan einnig. Það á eftir að athuga eggjaleiðarana samt. Ég á nýjan tíma hjá kvennsa í Janúar (2 árum eftir að allt byrjaði) og vonandi get ég farið í röntgen(?) á þeim fljótlega til að tékka.

Eina sem truflar mig SVAKALEGA er að fyrir nokkrum árum fékk ég klamidíu sem maðurinn minn hefur ekki hugmynd um (þetta var áður en ég byrjaði með manninum mínum) og gallinn er að þegar hún uppgvötaðist þá veit ég ekkert hversu lengi hún hafi verið að grassera því ég hafði engin einkenni af henni og hafði ekki farið til kvennsa í 5 ár þá! Nú er ég svo hrædd um að ég sé hreinlega ófrjó útaf því :(

Ég þrái annað barn, er þrítug og maðurinn minn aðeins eldri. Hann á ekkert barn og þráir jafn heitt og ég að eignast barn. Hef verið voðalega tjilluð yfir þessu og reynt að fá þetta ekki á heilann.

Ég er svona að spá hvernig sem eggjaleiðaraskoðun kemur í ljós hvort sem hún er góð eða slæm er þá tæknifjóvgun næsta skref eða bara halda áfram að reyna? Langar svona aðeins að vita hvernig næstu skref eru hjá þeim sem hafa gengið í gegnum allan þennan pakka.

Við ætlum að taka næsta tíðahring alveg eftir þessari áætlun hér og krossa putta!

Ef einhver nennti að lesa þetta þá þakka ég fyrir!