Breytinst fólk til batnaðar (persónuleikinn) - ykkar reynsla.

Það er alltaf gott að hafa rakhníf Hanlons í huga:

http://en.wikipedia.org/wiki/Hanlon%27s_razor

Gott svar :) Eftir sem áður breytist fólk ekki ef það er tilfinninganagarar á aðra, þó það sé einfaldlega svona heimskt að það hagi sér svona :)

------------------------------------
Njótum lífsins.

fólk er að taka út tilfinningaþroska til ca 25-30 eftir það gerist varla mikið, etv fara hörkutólinn að mildast með aldrinum. barneignir geta svosem breytt fólki, etv körlum meira

Raunveruleg dæmi úr lifi þínu? Ég meyrnaði með barneignunum, sá hvað lífið er í raun viðkvæmt blóm :) Breyttist sosum ekkert, varð bara varkárari. En þarna er bara fínpússun persónuleika, batnar maður með árum, einhver sem var ruddi við aðra áður en hann varð pabbi (raunverulegt dæmi)?

------------------------------------
Njótum lífsins.

Bíómyndir eru ekki real life.

Held það sé mjög sjaldgæft að fólk breytist eitthvað að ráði. Ég myndi allavega ekkert vera að bíða eftir því að það gerðist.

Ég á sjálf við svona ættingja að stríða. Þeir hafa ekkert breyst í áratugi og ég á ekki von á því að þau breytist nokkurntíma.
Vegna ákveðinna aðstæðna sem ég er í þá neyðist ég til að eiga samskipti við þetta fólk (en geri þó eins lítið af því og ég kemst upp með). Ef ekki væru þessar aðstæður væri ég löngu búin að skera á allt samband mitt við þessa aðila og þau myndu ekki vita hvar ég byggi eða hafa símanúmerið mitt.

Sumt fólk er bara asnar sem manni langar ekkert að umgnagast eða tala við. Ef maður mögulega getur þá á maður ekkert að umgangast þau eða tala við þau. Life's too short.

grundvöllurinn fyrir því að fólk breytist af eigin hvötum er að það geri sér grein fyrir því sem það gerði rangt eða á hlut annarra. Þetta er held ég frekar sjaldgæft en alls ekki útilokað en það eru mjög litlar líkur á að fólk uppgötvi eigin galla af því að nákomnir segi þeim frá þeim. Alkóhólismi er auðvitað ýkt dæmi og svona svart/hvítt en prinsippið er það sama, þú gerir ekki stórkostlegar breytingar á eigin hegðun og lífi nema áframhaldandi hegðun sé farin að hafa bein áhrif á þig sjálfan, ekki bara þá sem eru í kringum þig. Þess vegna getur maður ekki gert neitt annað en ákveðið hvort maður vill eiga í samskiptum við fólk eins og það er eða gera það ekki. Að halda samskiptum áfram með væntingar um breytingar, jafnvel reyna að tala um fyrir manneskjunni eða hóta henni að hætta að tala við hana er bara verra fyrir alla, býr til ömurlega leiðinlegt meðvirknis samskiptamynstur sem bæði er ömurlega svekkjandi fyrir þann sem er að gera kröfur um eðlilega framkomu og pirrandi fyrir hinn sem sér þetta bara sem nöldur og leiðindi. Síðan getur fólk breytt litlum hlutum, fattað að tala ekki niðurlægjandi um einhvern fyrir framan aðra eftir að hafa verið skammaður en að öðru leiti verið sama yfirþyrmandi leiðinlega manneskjan.

fulla trú að fólk geti breyst ef það vill það...en fólk með þessa bresti sér ekki að það þarf að breytast hinsvegar eiga allir að breytast að þeirra þörfum..
Min reynsla af fólki með þessa perónuleka bresti versni frekar en lagist því miður

----------------------------------------------------------------------
- Til að forðast gagnrýni - gerðu ekkert, segðu ekkert, vertu ekkert -

Veit nákvæmlega hvað þú ert að tala um upphafsinnlegg! Og nei, held að td fólk með persónuleikaraskanir versni frekar en skáni. Ég er ekki orðin kaldhæðin og tortryggin með árunum en finn að ég hef núll tolerans fyrir svona fólki og þoli ekki ég þurfi að umgangast sumt af því, sérstaklega ekki ef þetta fólk á ættingja sem virða það óttablandið og spila með í öllu ruglinu.

Ég held að það sé svolítið til í því - þegar það er ungt reynir það kannski meira að passa inn, hættir svo að nenna því og býr sér til einhvern heim sem því líður betur í, verður skrítnara og skrítnara.

Sjái viðkomandi vandann og viðurkenni hann, leggi sig fram um að vinna í honum og þannig ok smá séns að þetta muni lagast en mín reynsla er sú að t.d. narrar séu bara of sjálflægir til þess og ég er t.d. steinhætt að leggja það á mig að ritskoða allt sem ég segi og geri til að halda fíflum í skefjum.  Það eru tvö eða þrjú þannig í minni fjölskyldu og mín heilsa býður ekki upp á að ég taki allt á mig og þegi þegar fólk gengur fram af mér.  Ég er bara steinhætt því frá og með 1. janúar 2015.  Nú kalla ég fífl bara fífl og frábært fólk frábært fólk.  Ef fólk með drama vill að ég taki það í sátt aftur þá verður það að koma vel fram við mig því ég má ekki og nenni ekki að vera böffer, skotspónn eða lúffari.  Það er einfaldlega ekki í boði lengur.

Já ég hef séð framfarir hjá fólki sem hefur lært röng gildi hjá foreldrum og venjulega í kringum heimilisofbeldi, það hefur líka verið eftir dúk og disk.

Narrinn er ekki að fara að breytast því það liggur ekki í þeirra eðli en þú getur breytt því hvernig þú bregst við hegðun hans.  Þú getur líka valið að vera ekki kaldhæðin og tortryggin en það kostar vinnu.  Númer eitt, tvö og þrjú þá veistu hverju má búast við þegar narrinn er annars vegar og verður að hætta að setja þig í þær aðstæður að narrinn nái stjórn á þér.

-------------------------------


True love doesn't happen by accident
just like it does'nt not happen by accident.

Einmitt, maður ver bara sjálfan sig og hættir að taka mark á þessari framkomu :) Ég veit að minn viðkomandi ættingi mun aldrei breytast, en ég velti því fyrir mér hvort að mitt kalda viðhorf til tilverunnar, að yfirleitt breytist fólk ekki, ekki þegar það er aðeins öfgakennt í sinni framkomu (sem er ca. 3-5 % mannkyns sýnist mér), sé ekki reynsla fleiri. Svo er fólk alltaf að breytast í bíómyndum, og ég velti því fyrir mér hvort ég væri bara orðin skert vegna minnar reynslu... en ég sé að fleirum finnst einmitt að bíó... sé bara bíó :)

------------------------------------
Njótum lífsins.

Persónulega held ég að allit geti breyst ef þeir átta sig á mistökum sínum og eru tilbúnir til að gera eitthvað í því. Því miður finnst mér fólk vera bara þannig gert að það vill helst alltaf hafa rétt fyrir sér og viðurkennir ekki oft mistök :P Ég átt einu sinni vinkonu í 17 ár, mamma hennar var fremur sjálfelsk og sjálfhverf og leiðinleg við dóttur sína oft. Það fyndna var að dóttirin eða vinkona mín kvartaði endalaust yfir hegðun móður sinnar en hún sjálf kom alveg eins fram við vini sína og jafnaldra og áttaði sig ekkert á því..

AfRiCa

Foreldrar mínir tóku meðvitaða ákvörðun um að breyta uppeldis- og lífsháttum sínum, skyndilega einn daginn þegar þau voru 33 og 34 ára með þrjú börn, og þau gerðu það, stóðu við það og héldu það út (amk síðustu 20 árin og ég efast um að það sé að fara að breytast)


Þau voru afar ströng með mikið af boðum og bönnum sem öll miðuðust að því að gera okkur systkinin að góðu fullorðnu fólki sem væri hamingjusamt og kynni að haga sér í samfélaginu. Svo varð áfall, atvik sem breytti lífinu og mamma og pabbi ákváðu að það væri mikilvægara að kenna okkur að vera gott fólk NÚNA og njóta tímans núna. Það er að segja að við værum glöð og ánægð á líðandi stundu og þá hlytum við að verða gott og hamingjusamt fullorðið fólk seinna. Ég var 11 að verða 12 ára þegar umskiptin urðu, systir mín 13 ára og bróðir okkar var á fyrsta ári. Hann man auðvitað ekkert hvernig neitt var áður, en við munum það og það að hafa í raun prófað bæði uppeldi sem byggist á að hlýða boðum og bönnum og uppeldi sem byggist á að gera það sem er rétt vegna þess að þú vilt vera góð manneskja hefur mótað mig mjög sem foreldri.

- - -
Það er enginn svo stór að hann þurfi aldrei að teygja sig og enginn svo lítill að hann þurfi aldrei að beygja sig.

Þetta var mjög fallegt og uppbyggilegt svar hjá þér :) Þau voru náttúrulega sé ég samt ágæt í grunninn, en hafa tamið sér stuðandi uppeldishætti. Gott hjá þeim :)

------------------------------------
Njótum lífsins.

Persónuleiki okkar helst tiltölulega stöðugur yfir tíma en við auðvitað þroskumst frá því að vera ofurhvatvísir unglingar í ábyrgðarfyllri einstaklinga sem lærum að umheimurinn er meira en bara við sjálf.


Sjálflægur persónuleiki (Narcisstic personality disorder) eins og aðrar persónuleikaraskanir helst þannig stöðugur yfir tíma, en meðferð getur hjálpað fólki að hugsa öðruvísi og breyta þannig hegðun sinni.