Vantar svo að tjá mig og þið megið gefa mér ráð ef þið viljið..

Málið er að ég er svo einmana. Ég er samt félagsvera og finn að ég hef þörf fyrir að hitta fólk. Ég á afskaplega fáa vini. Ég á 1 vinkonu sem býr á höfuðborgarsvæðinu eins og ég, og svo 4 vini sem búa út á landi. Mér leiðist oft alveg svakalega. Ég á samt unnusta en hann vinnur mikið á kvöldin og þá er ég bara að hangsa. Við erum barnlaus. Ég fer í göngutúra, horfi á myndir o.fl. en myndi vilja oftar félagsskap. Ég er í vinnu sem mér líður illa í og er að vinna í því að skipta um starf.

Ég er almennt mjög opin og hress og bara venjuleg. Veit ekki hvað ég get gert en mér finnst ég vera að leka niður núna af leiðindum... Mig hefur alltaf langað að vera hluti af vinkonuhóp, fara í stelpubústaðaferð, halda stelpupartý, stelpukvöld, matarboð o.s.fr. Sorry er bara voða niðurdregin núna og vildi óska að ég ætti fleiri vinkonur.

Hef átt nokkrar fleiri vinkonur í gegnum tíðina en einhvern veginn þá fjara samböndin út og ég hef aldrei skilið hvers vegna. Ég fæ alltaf svör um að það sé svo mikið að gera hjá þeim og svo bara fjarar sambandið út. Ég lofa að ég er alls ekki uppáþrengjandi samt! Ég þoli ekki þannig sjálf.

Ég veit að það er í lagi að gera ýmislegt ein, eins og t.d. bíó og göngur. En stundum væri notalegt að hafa vinkonu með og geta spjallað.