Sælar. Málið er að ég er með sjúkdóm sem lýsir sér þannig að ég get ekki verið á getnaðarvörnum sem innihalda hormón. Ég hef stundað kynlíf síðustu 13 ár þannig að ég veit upp á hár hvenær ég er á túr og hvaða tími er "öruggur". Málið er að ég var greinilega ekki með þetta á hreinu síðast. Tók því morgunin eftir pilluna er samt ólétt. Komin 4 vikur, búin að fá jákvætt 2x. Málið er að ég veit ekki hvort að ég sé tilbúin að eiga annað barn á 3, er heldur ekki viss um að ég geti farið í fóstureyðingu. Er mjög frjó þar sem að um leið og við ákvaðum að eiga barn, komu þeir strax. Þessi morgunin eftir pilla er 95% örugg en ég er samt ólétt. Ætli þessi pilla hafi skaðað fóstrið?
Þykir þetta rangt þar sem ég gleðst ekki yfir að vera ólétt. :( Líður ekkert sérstaklega vel. En við höfum alltaf talað um að það væru meiri líkur en minni að eignast barn nr 4. Hvernig er eins og að fara í fóstureyðingu, hugsar maður alltaf um það? Finnst þetta voðalega erfitt allt saman.
Er einhver hérna sem getur sagt eitthvað um þetta. Vil síður fá einhver skítköst. Því auðvitað veit ég hvernig börnin verða til.
Rósý83 | Er á nkl sama stað og þú og veit ekkert hvað ég á að gera. Eina mínútuna lan...
Er á nkl sama stað og þú og veit ekkert hvað ég á að gera. Eina mínútuna langar mig en hina ekki. Og svo eins asnalega og það hljómar að þá hugsa ég "hvað ef þetta er stelpa "(á 2 straka). Ég heyrði einhver timan að kona hefði farið í fóstureyðingu og hún ekki virkað svo hún ákvað að eiga barnið og mér skyldist vera allt í lagi með drenginn.
Nottin | Ég ákvað að eiga barnið. Ég er þannig gerð að ég hefði alltaf hugsað um barn...
Ég ákvað að eiga barnið. Ég er þannig gerð að ég hefði alltaf hugsað um barnið sem ég eyddi. Hugsa meira að segja svoleiðis um vinkonur mínar að þær ættu x gömul börn ef þær hefðu ekki farið í fóstureyðingu. Sjokkið var bara svo svakalegt. Ég er komin 7vikur3daga. Er bara orðin nokkuð spennt. En mér hefur aldrei liðið jafn illa og þegar ég var með þetta í lausu lofti. Er samt líka bara hrædd núna um að missa. Nú er bara að taka þessu kraftaverkabarni með opinn faðm og hjarta :)
En skil þig svo 100% því þetta er erfið ákvörðun. Ég er einmitt búin að vera í barneignum síðan ég var 24 ára gömul og farin að gera hluti fyrir sjálfan mig aftur, en það fer bara á hold í nokkur ár. Gangi þér rosalega vel :* Ef það er eitthvað máttu vera í sambandi.