Hæhæ, dóttir min sem er 7 ára (2bekk) er með mikinn kvíða og grætur a morgnana þvi hun vill ekki fara i skólann. Hun a ekki vinkonur og segist vera mjög einmnana, þegar skólinn er buinn og hun komin heim þa er hun ánægð og glöð. Stundum kemur hun grátandi heim vegna þess að hun er einmana. Ég er orðin ráðalaus, skólinn gerir ekkert til að hjálpa. Hvað get eg gert?? Hvar er mesta hjálpin með svona kvíðna krakka? Er sniðugt að láta hana skipta um skóla??
T.M.O | er eitthvað meira að gerast í skólanum? Hunsun er líka einelti og meira stun...
er eitthvað meira að gerast í skólanum? Hunsun er líka einelti og meira stunduð af stelpum. Ég myndi halda að það þyrfti að komast að rót vandans, jafnvel fá sálfræðing fyrir hana ef það finnst engin augljós skýring. Að skipta um skóla er tvíeggjað sverð, það getur gjörbreytt öllu fyrir barnið og því liðið miklu betur en vandamálið getur líka bara fluttst með barninu í nýja skólann og það verður enn meira niðurbrot. Ef skólinn er ekki að vinna með þér, leitaðu út fyrir hann eftir aðstoð.
Hvað ertu búin að gera til að reyna að fá skólann í lið með þér? Talaðu við kennarann, skólastjórann og jafnvel hjúkrunarfræðinginn í skólanum til að reyna að koma skriði á málið og eins eiga þessir aðilar að leiðbeina þér um hvar þú getar leitað eftir utanaðkomandi aðstoð. Að skipta um skóla er ekki alltaf besta lausnin. Er hún ný í hverfinu? Það er að segja var hún ekki í leikskóla með þessum börnum? Við fluttum milli landshluta þegar sonur minn var 6-7 ára og það tók hann mörg ár að vera almenninlega tekinn inn í hópinn en hann tók það reyndar ekki svona nærri sér. En þá höfðu einmitt flestir verið saman í leikskóla fyrir grunnskólagönguna.
_____________________________________
Varúð yxna feminísk belja á ferð