Hvað myndir þú gera?

Nám og sleppa því að skíta upp á bak. Það er ekki víst að barnið komi skv. áætlun og þess vegna svolítið hættulegt að fresta náminu fram yfir það. 

Það sem þig langar meira og hefur meiri áhuga á.

.

Kreisí hugmynd....... bíða með barneignir þar til eftir nám? ;)

because I'm worth it

Kræst "rúllaaugunumímargahringi"

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
Í dag er dagurinn í dag og á morgun kemur annar dagur

Já það hefði eflaust verið best en ég á nú þegar eitt 3 ára barn og langar helst ekki að bíða í 6 ár með að koma með næsta og hafa þá 9 ár á milli 1 og 2 ;) Draumurinn er að eiga 3 :) Það virðist bara aldrei vera rétti tíminn til að eignast þessi blessuðu börn :) Ég finn eitthvað útúr þessu og takk fyrir öll svörin :)

Það eru 9 ár á milli mín og systkini míns :)

Það fer líka pínu eftir aldri hvað ég mundi gera. Hvað ertu gömul?

24 ára :)

dreptu mig ekki! Þú ert næstum barn sjálf! Þér liggur ekkert á að bæta við barni. Alveg sama hve langt verður á milli.

ég ætla rétt að vona að viðkomandi ráði því bara sjálf.

Ég hefði alveg verið til í að vera búin í barneign 25 ára, en það varð ekkert úr því, því miður. Svo eru aðrir sem geta ekki hugsað sér að koma með börn fyrr en upp úr þrítugu og það er líka bara fínt. Fólk hefur þetta eins og það vill og svona komment eins og þvú kemur með gera akkúrat ekkert gagn.

------------------------------------------------------------------------------------------------
Er í Pollýönnuleik allan daginn, 7 daga vikunar, 52 vikur á ári.

Blandverjapepp og blandverjaknús eru æðisleg :)

Það er ekkert erfitt að vera í námi með börn

Alls ekki bara. Ekkert erfitt ad eiga vid veikindi ì midju prófatìmabili, pùsla saman hòpavinnu med tìmasòkn og daggæslu, læra heima med veikt barn eda bara sinna barni og heimili á álagstímum. Skìtt med ad þurfa pùsla saman sumarfrìi barnsins og sumarvinnu.

Ad mörgu leyti er gott ad eiga barn ì nàmi vardandi sveigjanleika en ad làta eins og þad sè ekkert màl er ùt ì hött.

kv. alboa

Ég á þrjú börn og var í námi og vinnu í vetur og það var bara ekkert mál. Það er eflaust mál fyrir suma en ekki alla. 

Það fer eftir náminu.

og barninu.

Já, þokkalega.
Ég var í námi í félagsvísindadeild, með auðvelt og hraust barn. Það var mikið betra en að vera að vinna.
Vinkona mín byrjaði í lagadeild með barn sem reyndist vera eyrnabarn. Hún féll og færði sig yfir í viðskiptafræði. Og fór nánast af taugum.
Ekki það að verulega veik börn geta verið ansi mikið álag í vinnu líka.

já nákvæmlega. Svo er það líka mismunandi eftir því hversu sterkir námsmenn fólk er hvort það sé auðvelt eða ekki. þess vegna er þessi alhæfing hennar Helgenberg ekkert annað en fáranleg og raunveruleikafyrrt. 

þar sem ég er ólétt og atvinnulaus og veik og sé fram á að fá einhvern skítlágann styrk og vera ansi peningalítil segi ég farðu að vinna ... það er ótrúlega erfitt að eiga ekki rétt á NEINU ef eitthvað fer úrskeiðis .. og mun skemtilegra að geta bara keypt það sem manni langar í fyrir barnið í staðinn fyrir einhverjar áhyggjur endalaust 

Það var einmitt þannig hjá mér síðast. Ég datt á milli í kerfinu og átti ekki rétt á neinu og kallinn var í skóla svo við vorum með um 200þús á mánuði... vorum heppin og fengum allt í láni eða gefins fyrir barnið og kallinn reddaði sér vinnu með skóla en þetta var hrikalega erfitt.

ég er einmitt svo "heppin" að fá að búa hjá mömmu og þá lækka félagsbæturnar mínar niður í 53 þúsund á mánuði .. lifir enginn á því 

Ég mundi ráðleggja þér að fara í námið núna og ekki plana óléttu fyrr en þú veist hvernig þér gengur í náminu. 
Þannig að ég segi, fara í skóla í haust, en plana barnið þannig að það komið sumarið sumar/haust ´17, þú getur þá tekið stöðuna eftir 1 ár í námi hvernig þér gengur og hvort þú haldir áfram eða farir að vinna. 

fer eftir tekjum makans, ef makinn er með góðar tekjur þá myndi ég ekki hika við námið annars vinna held ég

Makinn er með mjög góðar tekjur. Ég er búin að vera tekjulaus í rúmlega 3 ár en við höfum það gott á hans launum.

ef ykkur langar þá bara gó for it að fara í skóla og plana barneiginir :D

ef þú ert hvort eð er búin að vera tekjulaus í 3 ár og þið hafið það gott, af hverju ertu þá að stressa þig yfir námslánum og fæðingarorlofinu? Af hverju ertu yfirhöfuð að spá í námslánum?

haha já það er nú spurningin ;) Vill maður ekki alltaf meira bara ;) En ég er bara að pæla svo hann geti farið í orlof líka :) Ef við erum ekki búin að spara fyrir næsta barni getum við ekki misst tekjurnar hans. Námslánin myndi ég nota til að borga niður skuldir þar sem vextirnir á þeim eru mun lægri en á húsnæðisláninu okkar ma. :) Í rauninni hvort sem ég fer í nám eða vinnu þá myndu "tekjurnar" mínar fara í sparnað, og ég lít á það sem besta sparnaðinn að borga niður skuldir. En auðvitað líka að vera með varasjóð ef eitthvað kemur uppá.

Farðu í nám. Geymdu barneignir. Þú ert svo ung!

Makinn minn er samt 12 árum eldri en ég svo þó ég sé ung þá er hann það ekki og hann langar ekki að bíða mikið lengur ;)

Það er dýrt að bæta við barni, eðlilegt að konan velti því fyrir sér hvernig takast eigi á við það.

.

Ég myndi bíða með barnið og klára námið.

Nám og nám með orlofi. Ekki fara í nám sem þú gerir ráð fyrir að geta ekki staðið undir það hefur ekkert með barneignir að gera.

http://i.imgur.com/mVrNx4L.jpg

Ég reyndi við sama nám fyrir áramót, hafði mikinn áhuga á því og fannst það mjög skemmtilegt, EN barnið hætti ekki að vera veikt! ég missti 2 mánuði úr 3 mánaða önn og skítféll fyrir vikið. Barnið hefur ekki orðið veikt núna í 4 mánuði (7,9,13) en það er auðvitað alltaf möguleiki á að pestirnar detti inn aftur í haust og svo þegar baby nr.2 byrjar á leikskóla! Langar bara ekki að vera ung mamma og líka gömul mamma.. æji þetta er hausverkur haha :D

Já þekki vel svona veikindatímabil hjá krökkum. Síðasta haust var samt óvenju slæmt með pestirnar. (vona ég)

http://i.imgur.com/mVrNx4L.jpg

úff ég vona það líka!

Og heldurðu að það yrði minna vesen með það barn og þess veikindi og ólétt/með ungbarn?

Mundi einbeita mér að náminu og bíða með barn númer tvö. Skoða málið að ári liðnu.

Ef makinn er tekjuhár þá segi ég nám og svo nám + orlof.


Ef ekki, þá þarftu að spyrja þig fyrir alvöru hvort þú hafir raunverulega efni á því að eignast annað barn strax?

Makinn er með mjög góð laun svo við höfum alveg efni á því að eignast annað barn :)

Farðu í námið ef þú ert að plana það. Láttu það svo ráðast eftir því hvernig það gengur hvort þú byrjar að reyna barneignir fljótlega.
Svo er það ekkert víst að þú verðir ólétt eftir planinu og það væri frekar slæmt að hafa slaufað öllum framtíðarplönum fyrir eitthvað barn sem svo lætur bíða eftir sér von úr viti.
Svo er það óneitanlega gáfulegra að plana ekki barneignir meðfram háskólanámi. Þó það getir auðvitað gengið ágætlega upp.

Ég merkti við nám og las ekkert hvað þú skrifaðir. Bara af því mér finnst að nám er alltaf besti kosturinn ef það stendur til boða, sama hvað.

......................................
Skilaboðin eru biluð! Það þarf að láta mig vita í umræðunni að ég eigi skilaboð því ég þarf að fletta þeim upp til að geta séð þau.

Sjálf valdi ég nám og þakka fyrir það vegna þess að hér er ég mánuði frá því að klára Bsc gráðuna en ekkert barn því það hefur ekki gengið svo ég myndi alltaf velja námið. 

Myndi velja námið og sjá svo til hvernig þér gengur í þvi hvenær best sé að reyna við næsta barn.

Við byrjuðum að reyna þegar ég var á siðustu önn í B.Sc gráðunni minni, siðan þá kláraði ég masterinn líka á lengri tíma en vanalegt er og buin að vinna í ár og loksins er eitthvað að gerast í barneignamálum eftir glasameðferð 5 árum síðar þannig að alls ekki fresta námi fyrir mögulegt barn sem svo kannski lætur biða eftir sér eins og í okkar tilfelli. Er allavega fegin að ég frestaði ekki masternum eða alika.

Takk fyrir öll svörin! Bjóst ekki við að fá svona mörg :) Ég stefni allaveganna á nám í haust, búin að fara í inntökupróf en svo verður bara að koma í ljós í sumar hvort ég komist inn. Svo þetta er ekki í mínum höndum lengur haha ;)

ef fjarnám er mögulegt þá er það náttúrulega frábær kostur ... nám + peningar = ekki mikill tími samt sem áður :/

--------------------------------------------------------------------------------------------------
MDMA einu sinni til tvisvar á ári MAX og sálfræðitími í stað langvarandi lyfjaneyslu með tilheyrandi aukaverkunum og kostnaði!
youtube.com/watch?v=e5vLCARqEuY <----
www.mdmaptsd.org/ lyfjafyrirtækin vilja ekki svona einfalda lausn því það græðir enginn á þessu nema sjúklingurinn.

það er því miður ekki í boði í náminu sem ég stefni á.

dem, ég myndi þá fara í skólann ef þú hefur efni á því, hlutir hafa oft tilhneigingu til að reddast :D

--------------------------------------------------------------------------------------------------
MDMA einu sinni til tvisvar á ári MAX og sálfræðitími í stað langvarandi lyfjaneyslu með tilheyrandi aukaverkunum og kostnaði!
youtube.com/watch?v=e5vLCARqEuY <----
www.mdmaptsd.org/ lyfjafyrirtækin vilja ekki svona einfalda lausn því það græðir enginn á þessu nema sjúklingurinn.

Hahaha já þetta reddast allt saman :)

Drífa þig í námið og bíða aðeins með barneignirnar. Þetta verður enga stund að líða.

Blah!

Bíða með að eignast barn.. klára námið fyrst.  Þá eignast tvö í röð :)


Það er miklu skemmtilegra að eiga barn og hafa efni á því, tíma og geta verið í barneignafríi og notið þess. :)

Ef ég ákveð að klára skólann áður en ég kem með næsta mun ég klárlega reyna að hafa stutt á milli ;)

Hugsa sé betra fyrir barneignina.
Það eykst ekki svigrúmið þegar þú eignast barn nr. 2 myndi nýta tímann sem fyrst.
Og hugsa sem svo það er ekki í boði að skíta upp á bak...

Talað út frá minni reynslu þá finnst mér sniðugast að klára námið ef þú getur áður en þú ferð í barneignir.
Ég lét loks verða af því að fara í nám þegar að litli var 7 mán og eldri 3 ára. Þetta er búið að vera mjög gaman en einnig mjög erfitt. Að þurfa að púsla deginum til að komast í tíma vegna veikinda, sinna verkefnum þrátt fyrir veikindi. Haustið fyrir 1,5 ári síðan var hræðilegt, enda var farið að tala um það á leikskólanum að yngri strákurinn væri bara gagnsær, enda búinn að pikka upp pest eftir pest og stóri líka. Ég þurfti að skrifa ritgerð og skila meðan að þeir voru heima með hlaupabólu og td núna þó þeir séu orðnir 6 og 3 ára hafa þeir síðustu 2 nætur verið að vakna og trufla mig og skipst á svo að ég hef lítið sofið þann litla tíma sem ég hafði til að sofa vegna prófa. Svo er hundleiðinlegt að vera svona upptekin í törnunum og prófatíð og krakkarnir að spyrja hvort maður vilji gera hitt og þetta og spyrja hvenær skólinn verði búinn osfrv.
Svo, þetta er hægt en guð hvað ég myndi ekki vilja fara aftur í fæðingarorlof og nám á sama tíma! Vil njóta hvors um sig í sitthvoru lagi því saman hallar á annað hvort.

Það er rétt, klukkurnar eru bara farnar að klingja aftur ;) En auðvitað væri skynsamlegast að bíða þar til eftir nám, langar bara ekki að hafa svo langt á milli. En ég stefni á námið í haust og hugsa að ég meti stöðuna eftir ár, eftir því hvernig gengur í náminu :)

Eg skil þig að  mörgu leiti. það fór að klingja hjá mér þegar ég var tvítug, við þá búin að vera saman í 5 ár. Biðum í 5 ár og ég sé ekki eftir því. Seinna var planað líka og allt í góðu með það, skellti mér í nám og er núna búin með 3 ár og á 2 ár eftir. Það er farið að klingja hjá mér aftur en ég bara legg ekki í það strax, er nú samt 31 og það þy´ðir lengra á milli :)
Það eru 5 ár og svo 6 ár milli þessara tveggja yngri hjá okkur systkinunum. Erum mjög náin og þeir sérstaklega. Pabbi og systkini hans, tvö ár milli hans og systur hans en 10 milli hans og bróður hans og þau eru svo náin öll þrjú.
Svo aldur skiptir ekki öllu máli, gæti haft stutt á milli og þau ekki átt skap saman. Persónulega eftir að hafa haft 2,5 ár á milli þá hugsa ég að það væri næs að hafa svoldið á milli næst, vera ekki með tvö bleijubörn og duddubörn osfrv.

af hverju þarf barnið endilega að koma 2016? Er ekki gott að bíða aðeins með það? Bara smá forgangsröðun......