Þegar Eretríu menn réðust inní Eþíópíu þá sendu vesturlöndin mataraðstoð til Eþíópíu. En enga hjálp til að berjast gegn þeim sem komu til að drepa þá. Mikið af þeirri matvælahjálp endaði í ránshendi Eretríumanna. Þeir sem flúðu átökin, gerðu ekki mikið til að hjálpa sinni þjóð.

Ef Englendingar hefðu sent frökkum matarhjálp, hefðu þá sveltandi frakkar gert frönsku byltinguna. Mögulega lifðum við þá ekki við lýðræði og Evrópa væri enn stjórnað af kóngum. Kannski væri Ísland enn undir dani komnir.

Eigum við að taka á móti palestínumönnum. Eða eigum við að neyða Ísraela til að hætta að loka þá inni í gettóum og brjóta á þeirra mannréttindum?

Erum við að gera lífið erfiðara fyrir þá sem sitja eftir í þeim þjóðum sem flóttamenn flýja. Obama bjó til borgarastyrjöld í Lýbíu þegar hann fékk NATO til að sprengja landið til helvítis. Er það þá ekki skylda vestur landa til að laga ástandið þar eða eigum við að bölva þeim flóttamönnum sem flýja ástandið sem Obama og NATO bjuggu til.

Kristilegt hjálpræði þyrfti að veita þeim sem verst hafa það hérna á vesturlöndum ef ekki þyrfti að hjálpa þriðja heiminum. Væri nú ekki ásættanlegt að hjálpa fátækum Evrópumönnum í Evrópu. En í staðinn að hjálpa þeim þjóðum sem eru í stríði að koma á friði og lýðræði hjá þeim.

Þeir flóttamenn sem koma hingað úr þriðja heiminum eru oft hérna vegna þess að vesturlöndin brugðust þeim á þeirra heimagrund. Ættu þeir frekar að vera eftir til að berjast fyrir því að bæta eigin þjóð?

Þetta eru spurningar og vangaveltur sem fólki virðist sama um. Það er allt í lagi að sprengja þriðja heiminn til helvítis en að taka á móti flóttamannastraumnum sem því veldur, það gerir okkur reið.

Afhverju er heimurinn einsog hann er í dag? Það er einfaldlega útaf því að fólk kýs yfir sig auðvaldið. Þeir sem ráða hugsa fyrst og fremst um að passa þá ríku, vernda þá frá ákærum ef þeir svíkja undan skatti og hjálpa þeim að eignast auðlindir okkar. Skella skattbyrgðinni á launafólk en vernda fjármagnseigendur. Það erum við sem eigum sökina fyrir að leyfa þessu fólki að ráða. Það erum við sem sættum okkur við valdnýðslu okkar eigin stjórnvalda sem sköpum vandann í þriðja heiminum. Það erum við sem berum ábyrgðina á flóttafólki. Það er okkar ábyrgð á meðan við leyfum ræningjum að stjórna okkur að ræna okkur og aðra. Það er samfélagið sem ekki spyrnir við fótunum gegn valdi þeirra sem eiga auðinn, sem ábyrgðin liggur hjá. Afþví að íllska heimsins fær að vera til, vaxa og blómstra. Á meðan góðir menn og góðar konur, gera ekkert.