Já það má með sanni segja að við búum í landi tækifæranna.
Hér hefur okkur tekist að reisa fyrirmyndar þjóðfélag sem litið er til um víða veröld.
Fyrir rúmlega 150 árum var Ísland talið vart byggilegt og fólk flúði land.
Ísland var jú land sauðkindarinnar og landbúnaðar eldgos og ánauð var þjóðinni þungbær.
En við náðum síðan með þrautsegju að snúa dæminu við og að nýta auðæfi sjavarins og aðra landkosti og þar hefur orðið bylting.
Sjávarfang er ekki lengur bara fæða þjóðar og útfluningsvara til manneldis , sjávarfangið er orðið lífsgjafi með aðstoð lífeðlistækni og háþróaðs lyfjaiðnaðar sem heimsbyggðin bíður eftir.
Raftæknivæðing landsins með stórfelldum virkunarframkvæmdum sem og stórhuga áformum um uppbyggingu raforkuiðnaðar með silfri nútímans álmálmi, það dæmi gekk upp og er okkur happafengur.
Nú eru vís merki um að þekkingariðnaður sem byggir á hugbúnaði tengdum raforku og svo líka sjávarlíffræði og lyfjaiðnaði og auðvitað þekkingu þjóðarinnar er núna að sýna sig að verða fjórða hjólið undir efnahagi landsins.
Allt þetta hefur gerst undir leiðsögn og stuðningi framsýnna stjórnmálaafla.
Lengstum undir framsýyni stjórn Sjálfstæðisflokksins og stöðugleika Framsóknarflokksins.
EN nú síðast undir forystu Sjálfstæðisflokks, Framsóknar og Vinstri Grænna.

Niðurrifsöflin hafa ekki fengið tækifæri til að stöðva þessa framþróun og ber að fagna því.
En nú ríður á að í kosningum eftir hálfan mánuð styðji þjóðin áframhaldandi framþróun núverandi ríkisstjórnar.
Atkvæði greitt niðurrifs og vinstri öfgasinnum mun skaða almenning mest.