Ímyndum okkur eftirfarandi senu. Ung kona um tvítugt á í óformlegu sambandi við mann fjórum árum eldri en hún. Þau hittast á skemmtistað, daðra, drekka, og eftir miklar fortölur af hans hálfu þá fer hún með honum heim (undir því yfirskyni að spjalla, drekka, og finna síðar annað partí). Þegar heim er komið er ásetningur mannsins stúlkunni nokkuð augljós, sem áttar sig á aðstæðum og biður hann um að hringja í leigubíl. Hann verður ekki við óskinni og leitar sterkt á hana. Hún segist vilja fara heim og ítrekar fyrri beiðni um kall í leigubíl. Nú er maðurinn orðinn mjög ákafur og hefur uppi gróft orðbragð við hana. Segist til dæmis ekki hleypa henni heim fyrr en hún "fengi það". Hann rífur hana úr fötunum og samkvæmt stúlkunni segist hún hafa fundið sig í vægast sagt erfiðum aðstæðum og ekki geta hindrað það sem var í vændum. Hún hafi því beðið hann um að setja á sig verju. Hann gerir það, en rífur verjuna síðan af sér með þeim orðum að honum þyki betra að nota enga verju. Eftir að samræði hefur átt sér stað nær hún að komast í síma mannsins og hringir í leigubíl. Henni finnst sannarlega á sér brotið en segir ekkert vera hvítt/svart í tengslum við þessa nótt. Hún sagði ekki beint NEI. Hún barðist ekki gegn honum. Hún segist hafa frosið. Nauðgun?
Tipzy | Nauðgun klárlega, hún þarf ekki að segja nei til að það sé nauðgun né að ber...
Nauðgun klárlega, hún þarf ekki að segja nei til að það sé nauðgun né að berjast á móti honum. Hann fékk ekki já oghún margsagði hún vildi fara, og hann reif hana úr fötunum. Alveg borðleggjandi mál að mínu mati.
100% nauðgun. Hún kemur fram sínum hug að hún hefur ekki áhuga. Hún kemst ekki undan honum og "leyfir" því að gerast (innan gæsalappa því hún leyfði ekkert). Núna er bara að fara niðrá slysadeild eða lögreglustöð og tilkynna þetta og kæra ef hún er tilbúin. En amk að tilkynna!
arnau | Það er sem sé hægt að tilkynna nauðgun án þess að kæra sé lögð fram? Þannig ...
Það er sem sé hægt að tilkynna nauðgun án þess að kæra sé lögð fram? Þannig að hún getur í það minnsta látið vita um atburðinn, og hann er skráður, þótt ekki sé farið lengra með málið í dómskerfinu?
Ég tala hér að mikilli fáfræði, veit ekkert hvernig svona hlutir ganga fyrir sig.
Og hvað hefði hafst við að segja nei? Hann var þegar búinn að varna konunni útgöngu og hún var búin að segja við hann að hún vildi fara heim. Hefði hann hlustað eitthvað frekar á nei? Var konan ekki bara að koma í veg fyrir frekari "skaða" á sjálfri sér með því að láta til leiðast? Var þetta ekki bara varnarviðbrögð? Endilega farðu á neyðarmóttökuna og fáðu stuðning. Þetta er klárlega nauðgun og það er algerlega eðlilegt að vera í áfalli eftir svona upplifun.
Helvítis | Já, þetta kallast nauðgun.
Ef þetta ert þú sem þú talar um, drífðu þig þá s...
Takk fyrir svörin. Þolandinn er dóttir mín sem greindi frá þessu mjög nýlega, en þetta gerðist fyrir um sex vikum síðan. Vandamálið er að hún vill ekki kæra og færði nokkuð sannfærandi rök fyrir því að það myndi engu skila; hún vildi ekki þurfa að axla sönnunarbyrðina alla, vitandi að kæra skilar langoftast engu. Hún segist vera að vinna úr þessu sjálf. Þetta er frábær og klár stelpa, með sannarlegt bein í nefinu. Hjartað í mér sekkur þegar ég hugsa til þess að umræddur maður komist upp með að brjóta gróft á barninu mínu og afleiðingarnar eru engar. Hún bað mig um að láta málið kyrrt liggja.
Ég er hins vegar brjáluð og veit ekki hvað ég á að gera við allar þessar tilfinningar sem ólga í mér. Ég er ráðalaus. Hún vill ekki fara á Stígamót, hún vill ekki hitta sálfræðing. Ég sagði henni að þessi atburður myndi sitja lengi í henni og að áfallið myndi eflaust koma síðar.
Það er kaldhæðni að ég átti samtal við vinkonur mínar fyrir ekki alls löngu þar sem við ræddum það að dætur okkar væru heppnar að hafa ekki lent í neinu misjöfnu, því allar sem ein eigum við sögu um að brotið hafi verið á okkur kynferðislega, misgróflega þó.
Ég styð hana í hverju sem hún ákveður, en ég á ótrúlega erfitt með að gera ekkert, aðhafast ekkert. Mín innsta tilfinning segir mér að fara og horfast í augun á manninum og segja honum rækilega til syndanna - ásamt því að lúberja kvikindið.
Það er sjálfsagt ekki mikið sem þú getur gert annað en að styðja hana og halda áfram að hvetja hana til að fara á Stígamót eða eitthvert þar sem hún getur fengið faglega hjálp. Skil hana að hún skuli ekki vilja kæra því yfirleitt hefur það lítið upp á sig, eins fúlt og það nú er :/ Ekki berja mannfýluna, það hefur heldur ekkert upp á sig.
Úff sendi ykkur mæðgum styrk. Þú ættir að ræða við þær hjá Stígamótum, þær geta ráðlagt þér hvernig þú styður hana áfram. Hún er eflaust enn í áfalli og gerir sér ekki grein fyrir sálrænu afleiðingunum. Það er erfitt að vinna úr svona ein og sjálf.
Það er gróflega brotið á manneskjunni en óvíst hvort um nauðgun sé að ræða. Hín td. biður manninn að setja á sig smokk. Ef konan vill ekki samfarir þá væri hún varla að setja á sig smokk. Af hverju hringdi hún ekki sjálf á leigubíl ?
Horision | ,,,,,að biðja manninn að setja á sig smokk,,,,,,,,,
af hverju, hún vissi að hún hefði engra kosta völ, þessi maður ætlaði sér að stinga typpinu í píkuna og ég skil hana vel að vilja í það minnsta vera með vörn því hún veit ekki hvort hún muni sýkjast af einhverjum sjúkdóm.
presto | Já svona eins og þegar barnshafandi kona er barin og biður viðkomandi að ber...
fyrir utan að með því að biðja um smokk þá er hún að reyna að verja sig amk fyrir kynsjúkdómum og óléttu þá er þetta mögulega einhverskonar tilraun til að hafa stjórn á einhverju í aðstæðum þar sem hún hefur enga stjórn á neinu.
___________________
“Why do people say 'grow some balls'? Balls are weak and sensitive. If you wanna be tough, grow a vagina. Those things can take a pounding.”
― Betty White