Nú er nágranni minn alltaf að stytta sér leið í gegnum garðinn minn og þarf meira að segja að stökkva yfir girðingu til þess. Mér finnst þetta mjög óþægilegt og hef beðið hann um að hætta því en allt kemur fyrir ekki. Hvaða úrræði hef ég til að fá hann til að hætta þessu?
Ertu með góða trégirðingu t.d. ? Ég læt fylgja hér með litla sögu af því hvernig þeir á Laugardalsvellinum tóku fyrir að fólk væri að svindla sér inn, á sínum tíma. Nú er ég 64, en á 7. áratugnum bjó ég í nágrenni vallarins og við vorum að leika okkur úti öll kvöld yfir sumarið. Leikur var á vellinum eitt kvöldið og við stelpurnar vorum á ferðinni þarna á hjólunum okkar. Komum að norðanverðum vellinum, stöldruðum þar við og nú var planið að svindla sér inn á fótboltaleik. Stelpurnar kjöftuðu og kjöftuðu, ég tók ekki þátt í umræðunni en var að virða fyrir mér græna girðinguna: stórir möskvar og ekkert mál að klifra upp. Sem og ég gerði meðan stelpurnar héldu áfram að tala. Upp komst ég án vandræða. Þegar á toppinn var komið greip ég í sívala trésúlu sem var langsum eftir allri girðingunni.
Ég greip ekki í tómt: súlan var smurð með rauðri tjöru sem kelsstist heldur betur við lófana á mér. Djöfull brá mér. Ég var gjörsamlega mát. Ég fikraði mig niður. Stelpurnar enn á kjaftagangi. Ég hafði hægt um mig. Ég skammaðist mín. Ég hafði tapað leiknum.
Síðan klifrar sú næsta upp, sem var stór og stæðileg og sú elsta í hópnum. Til að gera langa sögu stutta æpti hún og veinaði þegar hún snerti rauðu tjöruna. Þegar hún kom niður sagði ég frá því að ég hefði líka lent í tjörunni þegar ég klifraði upp. Og fékk ég aldeilis að heyra það. En þarna fannst mér ég hafa amk náð fram jafntefli.
Kannski gætir þú notað einhvers konar klíning á girðinguna þína, t.d. grænsápu eða júgursmyrsl, nú eða tjöru ef hún er til sölu!
Nágranni í garðinum mínum í leyfisleysi.
