Sælar Ég og kallinn minn erum bæði frekar ung, semsagt í kringum 22 en við höfum núna síðustu 2-3 ár bara í raun verið að bíða eftir því að vera ekki "of ung" Okkur langar í barn, við höfum verið að reyna núna í ca hálft ár, sem er ekkert það langur tími en vegna taugasjúkdóms hjá mér þá eru hormónarnir mínir í rugli og ég fer aðeins á blæðingar 2-3 á ári. Ég veit ekki hversu oft eða hvort ég fæ egglos. Það er mjög leiðinlegt að reyna án þess að vita hvort það sé einhver von. Okkar langar til læknis og spyrjast fyrir um prego og fá hjálp en ég er mjög hrædd við að verða dæmd fyrir ungan aldur og að við höfum ekki reynt það lengi. Til að bæta gráu ofan á svart þá er ég í yfirþyngd(er að vinna í því) og hreyfi mig ekki nóg að sökum taugasjúkdómins. Ég er orðin frekar vonlaus en það er fátt annað sem mig langar í í lífinu heldur en barn... Eruði með ráð fyrir mig?
everything is doable | Við vorum 23 og 25 ára þegar við byrjuðum að reyna (erum að detta í 26 og 28...
Við vorum 23 og 25 ára þegar við byrjuðum að reyna (erum að detta í 26 og 28 núna) en ég hef aldrei fengið neitt slæmt viðmót hjá almennum kvennsjúkdómalæknum og í raun fékk ég bara áminninguna að við værum nú svo ung þegar við fórum á ART í fyrra. Mér finnst nú líklegt að ef þú ert ekki í hættulega mikilli yfirþyngd þá fáiru pergotime eða femara til að prófa og til að fá allavegana egglos í hverjum mánuði.
Annars virðist það því miður vera gegnumgangandi að ef þú ert ekki búin að reyna í ár þá er ekki mikið gert fyrir þig svona í flestum tilfellum en þar sem þú ert með staðfest hormónarugl þá efa ég ekki að þú verðir sett á eggloslyf strax =)