Sigmar Vilhjálmsson sem áður rak Hamborgarafabrikkunna hefur oft haft öðruvísi sýn á hlutina og gengið vel í lífinu. Sigmar var í útvarpsþættinum Harmageddon og á ráðstefnu á Grand hóteli.
Sagði hann dýrt að búa í Reykjavík þar sem fermetraverðið er 400 til 500 þúsund krónur. Ef horft væri til nágrannalanda væri það ekki þannig, að mati Sigmars, að fólk á lágmarkslaunum í Noregi geti búið í hinni dýru höfuðborg Osló. Sagði hann algengt að fólk sem er á lágmarkslaunum búi fyrir utan borgir, þó það sæki vinnu þangað.
Það má kannski ekki heldur gleyma því að Sigmar sagði þetta leið til að geta lifað betra lífi, kaupa húsnæði fyrir utan borgir á langtum lægra verði og hafa jafnvel hærri laun á landsbyggðinni, eða sækja þaðan vinnu til borgarinnar.
Þetta er auðvitað það sem við sjáum víða erlendis fólk streymir að með lestum eða strætisvögnum og gengur frá brautarstöð til vinnu, kannski 10 - 15 mín . gönguleið.
Leiðari fréttablaðsins verður sífellt læsilegri og í takt við tímann. Ég var áður eingöngu að skoða teikninguna í miðopnu blaðsins, flest annað var nánast ólesanlegt. Það hefur einhver breyting orðið þarna á. Hér er smá partur af leiðaranum frá því í dag 1. mars. : "Lífskjör langsamlega flestra Íslendinga, en auðvitað ekki allra, hafa því batnað stórkostlega á aðeins örfáum árum. Frá 2015 hefur kaupmáttur aukist um fjórðung en til samanburðar nemur uppsöfnuð kaupmáttaraukning síðustu þrjátíu ára samanlagt um 65 prósent. Aðilar vinnumarkaðarins ættu að sammælast um að leggja áherslu á að varðveita þennan mikla og skjóta árangur með skynsamlegum kjarasamningum, sem hafa það að markmiði að festa í sessi efnahagsstöðugleika síðustu ára, en um leið horfa til sértækra aðgerða – með aðkomu stjórnvalda og sveitarfélaga – sem miða að því að bæta stöðu þeirra lægst launuðu, einkum á húsnæðismarkaði. Á slíkri niðurstöðu myndu allir launþegahópar græða. Hin leiðin, sem við þekkjum svo vel, myndi hins vegar aðeins færa okkur enn eina efnahagslegu kollsteypuna. Viðvarandi óstöðugleiki á vinnumarkaði, þar sem jafnan er samið um launahækkanir langt umfram framleiðniaukningu, er ein helsta ástæða þess að Íslendingar hafa búið við þrálátar sveiflur í gengismálum. Niðurstaðan af því að virða að vettugi þessar einföldu hagstjórnarreglur hefur verið meiri verðbólga og hærri vextir en þekkist í okkar nágrannaríkjum. Þær launakröfur sem nú eru settar fram í yfirstandandi kjaraviðræðum væru aðeins til þess fallnar að viðhalda þessu ástandi. Ekki aðeins myndum við sjá fram á tímabil aukinnar verðbólgu og vaxtahækkana Seðlabankans heldur yrði afleiðingin einnig meiri verðhækkanir en ella á fasteignamarkaði sem myndi hitta þá verst fyrir, einkum ungt fólk, sem nú eru að reyna að fjármagna kaup á eigin húsnæði. Það getur ekki verið markmiðið með kröfum sumra stéttarfélaganna."
Ef forystumenn Eflingar og VR læsu þetta og tækju mark á staðreyndum þá gætu þeir gert stéttarfélögum sínum heilmikið gagn
Hann vill s.s. að láglaunafólk yfirgefi bara borgina. Er lausnin á fátækt að flytja fólk í burtu? Er þá næsta skrefið að byggja múr umhverfis borgina til að halda þeim úti? Djöfulli er þetta ógeðslegt.
Sigmar Vilhjálmsson áður í Hamborgarafabrikkunni: Fólk á lágmarks launum býr fyrir utan borgir
