Skilnaður, hversu lengi að ná sér

Knús og gangi þér vel í sorgarferlinu. Ég á því miður ekki ráð...Nema að hugsa vel um sjálfa þig, hugsa líka fallegar hugsanir um sjálfa þig og ekki loka þig af með sorgina.

það fer allt eftir hvoru megins borðsins þú ert. 
Þú ert greinilega ekki aðilinn sem vildi skilnaðinn.
Ég get rétt ímyndað mér sjokkið og hvað þetta er sárt.
Vertu góð við þig. Það er mitt besta ráð

Það tekur alveg tíma að jafna sig þó maður hafi verið aðilinn sem vildi skilnaðinn. Maður syrgir líka sambandið sem ÁTTI að vera, ekki endilega sambandið sem var.

Blah!

Algerlega.

Ég syrgði mjög framtíðina sem ég var búin að plana með manninum þó að ég væri fljót að átta mig á því að ég syrgði hann ekki neitt (ég var reyndar ekki beint manneskjan sem vildi sambandsslitin). Allt í einu vissi ég ekkert hvert ég væri að fara eða hvað ég vildi gera. Áttaði mig líka á því að framtíðardraumarnir okkar höfðu að miklu leyti verið framtíðardraumarnir hans svo að ég þurfti að kynnast sjálfri mér upp á nýtt. Þetta var heilmikil vinna þó ég væri mjög sátt við að vera laus við sambandið.

___________________
“Why do people say 'grow some balls'? Balls are weak and sensitive. If you wanna be tough, grow a vagina. Those things can take a pounding.”
― Betty White

Ekkert endilega. Það fer eftir því hver ástæða skilnaðarins er. Ef annar aðilinn er farinn að vera með annari manneskju og slítur hjónabandinu þess vegna að þá er ekkert víst að hann/hún finni til neins söknuðar vegna skilnaðarins.

Mögulega. En ég held þó að flestir sem skilji þurfi einhvern tíma til að syrgja og jafna sig, sama hver ástæðan er. Hefur þú gengið í gegnum skilnað?

Blah!

Skilnaður er oft á sama leveli og annar ástvinamissir. Það getur tekið 2-5 ár að komast á góðan stað eftir slíkt en þetta er mjög persónubundið og fer líka eftir ástæðum skilnaðar

Fer allt eftir því hversu náin þú telur þig hafa verið honum.
Reynsla mín/foreldrar
Foreldrar mínir skildu fyrir næstum 10 árum, mamma grætur stundum ennþá þegar við systkinin minnumst á hann yfir hversu pabbi var slæmur við sig og allt það en hún var líka mjög náin honum (hann var reyndar slæmur við hana hélt framhjá og svona þannig það er kannski ekki beint að marka).
Pabbi hins vegar var og er mikið fyrir konur og hugsar ekki mikið út í náin sambönd, hugsar bara með typpinu myndu sumir segja. Hann varð ekki fyrir mikilli sorg og ef svo var þá jafnaði hann sig mjög fljótt. Enda var hann ekki svo náinn mömmu.
En ef þú telur þig hafa verið þig hafa verið náin honum þá getur þetta tekið dágóðan tíma, þá segi ég ekki að það muni gera það heldur geti tekið tíma.
Gangi þér sem best.

Já akkúrat, ég var greinilega mjög náin honum en hann náin mér á endanum. Langar bara að fara að líða betur en mér líður. Er orðin svo þreytt á að vera sár og svekkt.

Já skil það, svona er alltaf erfitt. Þarft bara að finna einhvern til að tala við undir fjögur augu og fá að gráta og létta æ tilfinningunum (það hljómar skrítið og þú hefur örugglega prófað það en það virkar og þarf nokkur skipti stundum). En eins og ég segi gangi þér vel :)

Um leið og ég steig aftur á bak hestsins. Ef þú skilur hvað ég meina.

Já ég held ég átti mig á hvað þú meinar. Er bara ekki viss að það sé fyrir mig. Mér líkar alltaf of vel við hestana mína þegar ég fer að brúka þá.

ég var í góðu jafnvægi um leið og skilnaðurinn var yfirstaðinn enda var það ég sem vildi skilja og hef aldrei séð eftir því

Las einhversstaðar að það er eðlilegt að það taki allt að 3 ár en best er að leita sér aðstoðar ef það tekur lengri tíma en það, og einnig ef þú verður mjög langt niðri (þunglynd o.fl.).

Þetta er auðvitað einstaklingsbundið. Mjög margir tala um 1-3 ár. Það er núna 1,5 ár síðan ég skildi og mér líður vel. Það er ekkert allt frábært, og enn e-r issue sem maður vinnur bara með.  En yfir það heila er ég á góðum stað í dag. Maður finnur alveg muninn þegar maður getur sofið aftur eðlilega, laus við kvíðahnút og sorgina. Og finnst bara lífið skemmtilegt og spennandi.  Nú skil ég bara ekkert í því af hverju maður var bara ekki löngu farin ;)


Maður verður að gefa sér tíma til að syrgja sambandið og það sem átti að verða en verður ekki. Ekki síst það sem maður sá fyrir sér tengt börnunum.  Eftir ótrúlega stuttan tíma fann ég að mér leið miklu betur án hans en með honum. Þó´eg væri enn í sorg yfir skilnaðinum þá saknaði ég hans alls ekki.


Góðir vinir og fjölskylda er fjársjóður á svona tímum. Útivist og hreyfing líka. Ég fór á meðvirknisnámskeið og sjálfsvinnu og það hjálpaði mjög mikið. Gangi þér vel. Þetta er erfitt en það er sannarlega líf eftir skilnað.