Hvað finns þér sláandi? Mér finnst mjög sláandi að bótaþegum hafi fjölgað svo mjög, en er engu nær um ástæðu eða mögulega lausn. Það er búið að tala og spekúlera í "borgaralaunakerfi" áratugum saman, en enginn kosið það kerfi nema í smá tíma- ertu einhverju nær um það- hvers vegna var því hætt ef það virkaði svona vel þar sem það var prófað?
Telur þú borgaralaun vera lausnina við vandanum? Eða eitthvað annað?
sigurlas | held að það séu bara svo margir sem verði þunglyndir af því að ná ekki að ge...
held að það séu bara svo margir sem verði þunglyndir af því að ná ekki að gera allt sem þá langar. Það þarf að lesa mbl.is og visir.is, fara á black friday, skoða allar fréttirnar á dv.is, vera virkur á facebook, þú hættir að hafa áhuga á að vinna lengur, verður leiður yfir því og dettur útaf vinnumarkaði
og ég | Það er auðvitað niðurdrepandi að vinna og vinna og hafa aldrei efni á neinu....
Það er þekkt að fólki á örorkulífeyri fjölgar við miklar breytingar á atvinnumarkaðnum, eins og gerðist eftir hrunið. Ein ástæða gæti verið að áður rúmaði vinnumarkaðurinn miklu fjölbreyttara vinnuafl og þá var auðveldara fyrir fólk með skerta starfsgetu að fá hlutastörf og störf við hæfi. Nú er nánast vonlaust fyrir þann hóp að fá vinnu og endar á lífeyri. Sem duga ekki fyrir framfærslu og fólk er að lepja dauðann úr skel. Held nú að flestir óska sér að þeir gæti verið á vinnumarkaðnum.
Svo var og er sumt fólk að hálf drepa sig á vinnu, illa komið líkamlega og andlega, og á sér ekkert líf þess fyrir utan vegna vanheilsu Ég vildi óska þess að þeir færu á a.m.k. endurhæfingarlífeyri og stunduðu virka endurhæfingu, svo þeir gættu átt sér eitthvað smá líf þar sem þeir höfðu orku og getu að hitta vini, fara í göngutúr og njóta þess að vera til eftir því sem heilsan leyfir.
Ég skal glöð borga hærri skatta ef það þýðir að fólk fengi sanngjarnan elli- og örorkulífeyri. Það verða alltaf einhverjir sem svindla á kerfinu en það er aldrei það stór hópur að hann megi stjórna umræðunni eða aðgerðum. Það er til fullt af fólki sem er veikt og illa farið og það fólk hefur alveg nákvæmlega sama rétt til að lifa sómasamlegu lifi eins og hver annar. Það hlýtur að vera skelfilegt að missa heilsuna og þurfa að lifa á lífeyri það sem eftir er.
Það getur hver sem er lent í þessu hvenær sem er. Það væri óskandi að þeir sem hanna velferðakerfi væru með meðallaun og vel þess meðvituð að þeir gætu misst heilsuna á morgun þess vegna. Hvernig kerfi vill fólk að grípur það ef það missir heilsuna?