Smá spurning til þeirra sem þjást af þunglyndi

Já, svona að vissu leyti.

Fékk uppeldi sem var á margan hátt gott en tilfinningalega mjög bilað.

Hef upplifað þunglyndi í gegnum tíðina sem tengist þessu klárlega (og svo spila kannski aðrir þættir inn líka).

Hinsvegar finnst mér þunglyndið ekki það versta við að alast upp á hörðu heimili, aðrir hlutir sem hafa ergt mig meira en það.

Nei, átti frekar auðvelda æsku og fékk gott uppeldi.

Neibb. Átti voða fína æsku og uppeldið var mjög gott

Nei mitt þunglyndi kemur af því ég lenti í einelti í grunnskóla í 10 ár sem var ekki tæklað af skólayfirvöldum.

------------------------------------------------------------------------------------------------
Er í Pollýönnuleik allan daginn, 7 daga vikunar, 52 vikur á ári.

Blandverjapepp og blandverjaknús eru æðisleg :)

já

nei, en ég lenti í hræðilegu einelti.

Já

já

já

Já, algjörlega

Nei atti goða æsku og þunglyndið kom utaf 6 ara einelti i grunnskola

Átti yndislega æsku og fékk mögulega besta mögulega uppeldið. Foreldrar mínir lögðu sig mikið fram við að veita okkur gott uppeldi og öruggt heimili og tókst það vel. Ég lenti ekki í einelti en ég fékk mikinn kvíða í lok framhaldsskóla og þunglyndi í kjölfar kvíðans. Ég fékk líka mikið meðgöngu og fæðingarþunglyndi.

Erfið æska já, einelti allann grunnskólann sem byrjaði fyrir fyrsta bekk og hætti ekki þó ég skipti um skóla (bjó áfram í sama hverfi þannig það hélst bara utan skóla í staðin), andlegt, líkamlegt og kynferðislegt ofbeldi ("vægt" frá eineltisgerendum, gróft frá öðrum sem tengist því ekki)

En uppeldið var fínt, með góða uppbyggjandi foreldra sem stóðu og standa með mér í gegnum allt sama hvað :)

Þetta er það sem ég er að tala um http://romur.is/vitlaus-leikur-i-frakklandi/

vitlaus umræða sorry

Nei átti mjög góða æsku og uppeldi