Hæ.

Hafið þið reynslu af þeim tímapunkti þegar þið hættuð að láta álit annarra stjórna ykkar hegðun?
Hafið þið reynslu af 10+ ára hjónabandi þar sem blossi kviknaði aftur sem var farinn?
Hafið þið reynslu af því að sjá ekki tilgang með lífinu en finna hann svo aftur?
Hafið þið reynslu af því að segja fuck it og taka svo allt aðra stefnu í lífinu en þið voruð á?
Hafið þið reynslu af því að upplifa ykkur reglulega mjög einmana í lífinu?
Hafið þið reynslu af því að finnast þið vera á skjön við alla í kringum ykkur?
Hafið þið reynslu af því að finnast þið aldrei vera nóg?

Þið megið endilega láta flæða.
Takk fyrirfram.
M.