þið sem eigið börn í yngri kannti - hætta með snuddu

einn minn var nærri 6 ára þegar hann hætti með duddu... hafði hætt 5 ára en byrjaði aftur í tengslum við flutninga á milli landa.


Það er voða misjanft...fer eftir barninu...og gómnum í barninu.   Minn var bara með hana á meðan hann var að sofna, tók hana útúr honum þegar hann var sofnaður og var bara með hana í tengslum við svefn eða ef hann meiddi sig frá um það bil 3 ára aldri.   


Hann vra með ROSALEGAR snuddutennur en þær löguðust á minna en mánuði eftir að hann hætti með snudduna.  Gómurinn var ekkert farin að aflagast og það er það sem skiptir máli.  Hann er að verða 15 ára í dag með beinar og fínar tennur. 

strákamamman;)

3 ára en hefði verið lengur ef hún hefði fengið að ráða, fann gamla snuddu í kassa þegar hún var 5 ára og stakk henni upp í sig um leið og ég get svo svarið það  sást í hvíturnar hún ranghvolfði svo augunum af nautn.

...................................................................

2 1/2 hættu mín, myndi segja að 5 ára sé ansi ríflegt. Ekki bara vegna tanna, heldur einnig málþroska, erfitt að tala með þetta uppíser ;) og ef 5 ára vinir vita af snuði í notkun gæti verið erfitt. Börn segja hvað þau hugsa og geta sært án þess að ætla sér það.

minn var á undan í málþroska...en hann auðvitað var ekki með hana uppí sér lon og don   bara við háttatíma og ef hann slasaðist

strákamamman;)

Tannlæknirinn sagði við hana þegar hún var rúmlega 3 og hálfs árs að tennurnar væru að byrja að skekkjast og hún hætti en laumaðist stöku sinnum í það á næturnar eftir það.

Mín hætti þegar hún byrjaði i barnaskóla fór þá sjálf og henti duddu töskunni i ruslið 

Sex ára þá?

já hún var orðinn 6 ára 

hún sofnaði bara með það 

Eldri tvær hættu, minnir mig, milli 3-4 ára. Mjög auðvelt ferli, fyrst = alls engin snudda á leikskóla, svo= engin snudda á daginn og þá var eftirleikurinn auðveldur.
Yngri tvær notu aldrei snuddu.

Mínar hættu báðar rétt fyrir 4 ára afmælið án vandræða þrátt fyrir að vera snuðsjúkar

tannlæknirinn segir að eftir 3 ára fer þetta að hafa varanleg áhrif á tennurnar í þeim.


Ég náði snuðinu af mínum eldri réttrúmlega 3 ára. Það var alveg átakalaust en fekk að ganga yfir á einhverjum dögum eða vikum. Byrjaði að hamra það inn fyrir 3 ára afmælið að 3 ára börn notuðu ekki snuð.


Hef áhyggjur af þessum yngsta. Hann verður 3 í sumar og ég sé bara hvernig þetta þróast með hann.

http://i.imgur.com/mVrNx4L.jpg

æ þetta passar ekki alveg...  ef maður skoðar ransóknir og þannig virðist það vera að það sé alveg sama hvað gerist með tennur..þær ganga til baka..en að gómurinn megi ekki byrja að aflagast, sem oft gerist íkringum 5 ára... 


ég myndi bara slaka á með þetta

strákamamman;)

Já, eg hlusta frekar á random nikk á barnalandi en þá þrjá tannlækna sem ég hef rætt þetta við.

http://i.imgur.com/mVrNx4L.jpg

æ veistu, læknar segja líka flestir að matarræði hafi ekki áhrif á exem..en við vitum samt að það er rangt.


Ef maður talar við kjálkaskurðlækna og tannréttingasérfræðinga í stað tannlækna þá segja þeir flestir að það sé gómurinn sem ekki megi skekkjast...tennurnar mega alveg verða alveg útstæðar, það gengur til baka á nótæm. 

strákamamman;)

Hef aldrei hitt lækni sem ekki ráðleggur að athuga með matarræði í sambandi við hluti eins og exem og hef ég hitt þá ófáa með mína húðsjúkdóma.

http://i.imgur.com/mVrNx4L.jpg

Hmm.. þeir læknar sem eg hef rætt við utaf exeminu minu hafa einmitt rætt mikilvægi matarræðis..

Samt eru mismunandi ráðleggingar á milli landa -það munar alveg heilu ári á því sem er sagt við mann á Íslandi og svo í Danmörku. Afhverju ætli það sé?

Mikið ooooofbooooðslega hlýtur að vera erfitt að vera þú.

______________________________________________________________________
Kaffinörd | 19. feb. '16, kl: 15:23:06 |
„Það er eitt að mótmæla og annað að dæma án dóms og laga"

Hættu öll um 2 ára, ég réð ferðinni með það.

Nákvæmlega!
Bottom line-ið Ég réð ferðinni með það :)
Leiðinlegt að sjá að einhverjar hérna kvíða því að takast á við þetta eða tala eins og þetta sé svaka vandamál. Börn venja sig á aðrar aðferðir við að róa sig þegar þá missa snuðið sitt. Ég tók fyrir þetta um 2,5 ára einmitt til að barnið talaði meira við mig og færi að "róa sig" í rúminu sínu með öðrum leiðum. Það tók um það bil viku að komast yfir þetta og ég spurði engan lækni eða tannlækni. Ég vissi bara að þetta var hækja sem var orðin óþörf.
Mjög lítið mál og ekkert til að kvíða fyrir.

Behind every great man is a woman rolling her eyes

Þetta getur bara verið mjög erfitt fyrir börn að missa snudduna, sérstaklega ef það á að taka hana bara einn tveir og þrír, og mér finnst ekki skrítið að foreldrar kvíða því að þurfa að takast á við snudduleysið þó það sé ekki langur tími, það er erfitt þegar börnunum okkar líður illa þó vandamálið sé vissulega yfirstíganlegt.

ég tók snudduna af minni þegar hún var tveggja ára, það var smá grátur í tvö eða þrjú kvöld og svo búið. Sá enga ástæðu til að hún væri með hana lengur

Hæ, nei mín er sex og sefur oftast með snuð ennþá! Var ehvað að hafa áhyggjur af þessu en fór svo að spá - hver "ákvað" að börn ættu að hætta með snuð á ákveðnum aldri? Er með beinar og fínar tennur :)

Líklegast hafa tannlæknar spáð í þessu og séð kannski varanlegar skemmdir á góm eða álíka eftir of langa snuddunotkun. Örugglega ekki skemmtilegt að skemma eitthvað í munninum vegna snuddunotkunar. Auðvitað ekkert öll börn sem lenda í því en örugglega einhver fyrst talað er um ákveðinn aldur hvað þetta varðar.

æ þá finnst mér að maður eigi að láta fylgjast með krakkanum sínum hjá tannsa og grípa inní ef þarf.  óþarfi að rífa duddur af öllum vegna vanda hjá sumum

strákamamman;)

Barnið mitt er að hætta með snuddu í lok febrúar. Ég er reyndar snuddan.

.

Ég hætti 6 ára, mér finnst það ágætis viðmið. Not. Í alvöru, ég var enn með snuddu 6 ára, löngu farin að fela hana fyrir gestum og gangandi. 
Mín börn hættu um 2 ára bæði, en það var bara út af einhverri vitleysu sem mér var sagt, að tennurnar og gómurinn myndu aflagast annars.
Í dag myndi ég sennilega fara að hugsa um þetta kannski 3 til 4 ára.

Það náðust engar myndir af mínum til 3ja ára aldurs nema hann væri með snuð í munninum. Ég ákvað að gera ekkert í þessu fyrr en hann yrði fimm ára, eldri var nefnilega ekki með snuð og eilíft bras á honum á næturna. Yngri var með snuðið fast við peysuna sína og stakk því bara upp í sig ef hann rumskaði.

Einn daginn voru deildir sameinaðar á leikskólanum, hann fór ásamt sínum félögum sem allir voru hættir með snuð og lá í hvíldinni með 2ja ára krökkum sem voru öll með snuð. Hann tilkynnti mér að hann væri hættur með snuðið þegar hann kom heim. Snuð væru bara fyrir lítil börn. Ég sem var búin að lesa og lesa og undirbúa styrjöldina... allt til einskis. Hann hætti bara sjálfur án nokkurra vandkvæða.

Ég er einmitt mikið að pæla í þessu sjálf og veit ekki í hvorn fótinn ég á áð stíga. Er með einn þriggja ára sem er enn með snuð og pabbi hans vill taka það af honum. Hins vegar gnístir barnið svo hryllilega tönnunum í svefni að ég hef ekki viljað taka það af honum hingað til. Held að snuddutennur sé skárri heldur en afleiðingarnar af gnístinu. Er samt ekki viss. Hvað á  maður að gera?

Mín hættu fyrir 2 ára aldur. Á þeim aldri var það farið að gera meira ógagn en gagn.

Eldri hætti með sitt rétt fyrir þriggja ára aldurinn, merkilega létt sem ég bjóst ekki við. Yngri er að verða þriggja í sumar, sé ekki fyrir mér létta baráttu, en ætla að reyna í byrjun sumars :p Hann er nú þegar með rosalegt bil á milli tannanna :/

Elsti rétti mér snudduna skömmu fyrir 3 ára afmælið sitt og sagði "ég notar ekki duddu". Þar með var það afgreitt. Miðjan hætti með snuð 2ja mánaða - enda alltaf verið einstaklega þrjóskur greyið. Sú stutta er enn með snuð rúmlega 4 ára. Hún notar það reyndar ekki mikið, aðallega þegar hún er að sofna. Hún er með mjög góðan málþroska - en ég er búin að semja við hana að hætta þegar við flytjum sem verður vonandi á næstu mánuðum.

Það getur verið erfitt að þröngva börn til að hætta ef þau eru ekki tilbúin, sum fara að sjúga puttann og ekki er hægt að láta hann hverfa.

Mínir hættu allir með snuð fyrir eða um 3 ára aldurinn.