Ég var að horfa útum gluggann minn og sé eina af þessum ofurkonum Íslenskum. Hún kom á bíl með 3-4 ára stúlkubarn sem hún losaði úr bílstól. Tók út vörur í pokum og losaði síðan kannski hálfsárs barn sitt í burðarrúmi úr bílnum. Nú er vetur og kalt og hált úti og má passa sig við hvert fótspor. Þessi hetja okkar snaraði á sig bakpoka með eflaust einhverjum nauðsynjum til heimilisins og tók upp 2-3 innkaupapoka og líka burðarrúmið fyrir barnið sitt. Sú litla 3-4 ára tók í hinn lófa mömmu sinnar öfugu megin við birðarnar. Saman örkuðu þær inn í kjallara íbúðina sína litlu og þurftu að ganga bakvið húsið að inngangi sínum. Svona er bara lífið séð út úr glugga mínum. Þessi kona er held ég ekki í svo slæmum málum á að mér sýnist á duglegan hjálpsaman mann og veit ég lítið meira um þau. En ég held að þessi kona sé samt hetja. Þetta var kannski bara lítil Jólasaga séð frá mínum glugga.
Gengið á hetjum er í frjálsu falli. Auðvitað er jákvætt og ánægjulegt eins og í tilfelli Kaldbaks að sjá duglega móðir og röggsama fara létt með sig og sína en ber það ekki vott af vanmati til kvenna að stilla henni á hetjustall, að hún geti þetta ein án aðkomu karls eða annarar aðkomu ? Að komast fram og til baka úr búðaferð er gott og gilt en er algengt afrek.
Sumir verða að hetjum við að veikjast af banvænum sjúkdómi og deyja.
Geiri85 | Sammála fyrri hlutanum en ég verð reyndar að vera ósammála þér með þetta síð...
Sammála fyrri hlutanum en ég verð reyndar að vera ósammála þér með þetta síðasta. Það er frekar nýlegt fyrirbæri að talað sé um fórnarlömb sjúkdóma sem hetjur og mér finnst það frekar vera hluti af þessari gjaldfellingu sem ég minntist á. Alveg hægt að dást að því hvernig sumir kljást við sín veikindi en fyrir mér er hetja frekar einhver sem velur að taka að sér erfitt verk í þágu annarra. T.d. sá sem hleypur inn í brennandi hús til að bjarga öðrum.
Manneskjan með krabbameinið valdi það ekki og hún er bara að reyna að bjarga sjálfri sér.
kaldbakur | Ég er auðvitað litaður því sem ég sé útum gluggann.
Þetta er bara aðdáun mín...
Ég er auðvitað litaður því sem ég sé útum gluggann. Þetta er bara aðdáun mín og hugskot til fortíðar úr hverju maður er sjálfur sprottinn. Þetta er bara nútíminn og daglegt strit okkar allra þannig séð þó að misjöfn séu kjörin. Þannig erum við að hetjur hér sem búum þetta harðbýla land en erum samt með forréttindi líka. Hetjur hvunndagsins er eflaust ekkert síður að finna t.d. í Afríku þar sem konur bera vatn í bú með ker á höfðinu og ganga jafnvel tugi kílómetra á hverjum degi til að tryggja fjölskyldunni þessar nauðsynjar. Það er sama úr hvaða kýrauga maður horfir þetta eru allt hetjur.
Já þú segir nokkuð Sessaja. Veit ekki hvort Íslenska kvenhetjan mín hefði nokkuð þegið aðstoð mína í þessu tilfelli. Hún var eldsnögg að snara þessum byrðum á bakið og burðargrindina ásamt pokum í hægri hendina og lófa barnsins í hina hendina. Ég hefði held ég bara truflað þetta ferli og jafnvel verið kærður fyrir áreiti ef einhver illviljaður séð til. En þakka þér samt fyrir ábendinguna.
T.M.O | Þú þarft ekkert að áreita konuna þó að þú bjóðist til að bera fyrir hana inn...
Ég er ekki með smábörn svo sama og þegið. Ég hjálpa ókunnugu fólki með poka út í bíl og jafnvel að setja í poka við kassana í búðum og hef aldrei verið ásökuð um áreiti.
Jamm frábært gott að þú hjálpar "ókunnugu fólki" kannski birtist þú mér bara og berð fyrir mig pokana útí bíl ? Ég mun sennilega ekker kæra þig fyrir áreitni - en kannski verður maður bara stjarna í "Metoo" ef þú gerist of hjálpleg ?
T.M.O | Finnst þér það líklegt? Hljómar ekki eins og þú þurfir á því að halda.
Já það er erfitt að vera með smábörn. Það er sérstaklega erfitt að vera með smábörn í daglegu amstri og þeim hraða sem samfélagið er á í dag. Að burðast með nokkra fulla búðarpoka, bakpoka, hálfs árs gamallt barn í burðsrpoka og leiða eitt 4ra ára inn og passa að detta ekki í hálkunni á, allt á sama tíma er mikið þrekvirki. Nokkuð viss um að ekkert af ykkur bitra liði hérna í kommentunum myndi gera þetta eitthvað auðveldar. Fyrir mér er þessi kona og margar aðrar líkar henni hetja, í orðsins fyllstu merkingu!
How can a woman be expected to be happy with a man who insists on treating her as if she were a perfectly normal human being. - Oscar Wild