Ég var að skoða gömul ummæli hér á Bland um þessi lán skömmu eftir hrun eða frá 15. des 2010þ. Á þessum tíma var fólk að berjast við stökkbreytt lán og fróðlegt að sjá skrif um málin. Hér er gott komment frá "Svakakrútt": " Er vaxtaáhættan eitthvað verri en verðbólguáhættan? Ástæða þess að ég kýs frekar vísitölulán er öryggið sem felst í því að verðbólgan lendir aftan á höfuðstól þannig að ég geti greitt óvæntar hækkanir niður á lengri tíma, komi þær upp.
Hinsvegar borga ég alltaf svipaða upphæð á endanum, hvort lánið sem ég tek.
Það sem fólk klikkaði á í verðbólgunni var að berjast við hana. Á meðan kviknaði í potti á hellu fékk fólk sér bara kaffi og horfði á eldinn læsa sig í gardínurnar í stað þess að reyna að slökkva. Síðan fór það í vinnuna og talaði um hvað eldurinn væri ömurlegur. "
Ég held að þasð sé mikill sannleikur í þessum orðum "svakakrútt" - fólk á að skoða þetta í þessu ljósi, það er nauðsynlegt að greiða innáhöfuðstólinn þegar tækifæri gefst eftir vístöluhækkanir. Ekki gleyma sér. Óverðtryggð lán með breytilegum vöxtum eru kannski ekki b etri en vísitölutryggð eftir allt saman.
kaldbakur | Ég tek undir þetta sem "Svakakrútt" segir þarna 2010.
Fólk heldur að það ...
Ég tek undir þetta sem "Svakakrútt" segir þarna 2010. Fólk heldur að það sé að greiða langtum meira fyrir fasteignir á Íslandi heldur en t.d. í Danmörku. Þetta er að stærstum hluta misskilningur. Fasteignir hækka í verði samkv. verbólgu og of meir en það ef staðsetning er góð. Munurinn er sá að vextir hafa verið lægri á Norðurlöndum kannski 2% vextir en hérlendis eru vísitöluvextir um 3,5% . Þegar tillit til hækkuar á verði fasteigna í takt við verðbólgu þá er vaxtamunurinn ca. 1,5% - það er nú allt of sumt. Ef það væri sett í lög að vextir af vísitölulánum mættu ekki vera hærri en 2% þá væri jafnræði náð. Verkalýðsfélögin ættu að setja þetta sem kröfu - vextir af vísitölutryggðum lánum væru ekki hærri en 2%.
jaðraka | Það þarf að taka það með í reikninginn að húseignir og allt innviðakerfið á ...
Það þarf að taka það með í reikninginn að húseignir og allt innviðakerfið á Norðurlöndum er langtum eldra og þróaðara þar en hér á Íslandi. Það voru nánast engin steinhús til á Íslandi un aldamótin 1900 fyrir rúmlega 100 árum. Á þeim tíma var Kaupmannhöfn stór borg með þróaða innviði og steinhús af öllum gerðum til búsetu eða atvinnustarfsemi. Lánakerfi og möguleikar til allskoar útfærslu á fasteignum fyrir íbúa t.d. í Kaupmannahöfn hafa þróast vel. Síðustu ár eftir mikla velmegun á Íslandi er fasteignamarkaður hér farinn að líkjast því sem er að gerast á Norðurlöndum og N-Evrópu. Fasteignaverð í þéttbýli og á vinsælum stöðum nærri miðborgum er orðið langtum dýrara en í úthverfum, svo ekki sé nefnt í borgum eða bæjum fjarri aðal kjarna. Húsnæði í Danmörku er mjög ódýrt viða en þegar nær dregur Kupmannhöfn er verðið himinhátt. Hér sjáum við álíka þróun húsnæði í nágrannabæjum við Reykjavík er verðlagt langtum lægra en húseignir nærri miðbæ Reykjavíkur í póstnúmerum 101, 107 og 105. Þetta er mjög svipuð þróun og víðast erlendis. Verð á íbúðarhúsnæði hvort sem með vísitölutryggðum lánum eða bara óverðtryggðum lánum og breytilegum vöxtum ætti að spegla þetta allt vel.
kaldbakur | Jú vissjlega er þetta rétt hjá þér en þú gleymir að við hrunið þá hækkuðu ö...
Jú vissjlega er þetta rétt hjá þér en þú gleymir að við hrunið þá hækkuðu öll vísitölu og gengistryggð lán og sv o féllu fasteignir í verði nánast samtímis. Þarna skeði þetta nánast á nokkrum nóttum. Auðvitað átti vísitala vegna verðtryggðra lána að taka mið af lækkun fasteignaverðs samhliða hækkun framfærsluvísitölu. En þetta eru jú mannana verk.
