Ég er að velta fyrir mér hvað börnin ykkar hafa verið lengi á kvíðalyfjum já eða voru lengi á kvíðalyfjum (ef þau eru hæt) og hvað var það sem varð til þess á ákvörðun var tekin um að hætta á þeim ?
Ég hef ekki áhyggjur af kvíðalyfjum beint en var að velta fyrir mér hvort börnin fengju þá aðra aðstoð með? Það skiptir nefnilega miklu máli að vinna með lyfjunum.
ÓRÍ73 | Ja allskonar,þekki ekkett barn a kviðalyfjum sem er ekki i annarri meðferð
Það er nákvæmlega svarið sem ég vildi fá :) Veit bara af eigin reynslu að sem unglingur var ég sett á kvíðalyf og ekkert annað, engar ábendingar eða aðstoð við að fá aðstoð eða neitt. Oog aftur sem fullorðinn einstaklingur, sem mér þykir afar undarlegt..
ÓRÍ73 | Af því það að vera óstarfhæfur og jafnvel með sjalfsvigshugsanir vegna kviða...
Ég sé að þetta er eldfimt umræðuefni og þið megið bara senda mér einkaskilaboð.
En til að svara sumum innleggjanna þá er ekki gott að vera lítill kroppur með mikla kvíðaröskun og að fara á lyf er nú yfirleitt ekki fyrsta val hjá foreldrum heldur fúnkera þessi börn illa eða bara jafnvel alls ekki og allt annað hefur verið fullreynt !
Myndi skoða þessa mynd áður en farið er útí það að lyfja lítil saklaus börn. En annars sagði Peter Breggin sem er minn uppáhalds geðlæknir ,,ef það er vandamál hjá barni er oftast hægt að leysa það með því að leysa vandamál foreldrana" https://www.youtube.com/watch?v=uFkivsEy3CI
