Ég er að fara út á leigumarkaðinn í fyrsta sinn í áratugi, sem betur fer bara tímabundið en ég er eiginlega bara í hálfgerðu áfalli eftir að hafa verið að skoða leiguauglýsingar og skoða það sem er í boði. Ég fann mér litla íbúð i gömlu húsi og borga fyriir hana ca 2,3 sinnum meira en það sem ég er að borga af íbúðaláni fyrir dýrari eign. Ég vissi að það væri dýrt að leigja en ég man að þegar ég keypti mína fyrstu íbúð borgaði ég 4þúsund krónum minna í afborganir af láninu en eg hafði borgað í leigu af samskonar íbúð. Í dag er ég að fara að borga 102þúsund krónum meira fyrir að leigja ódýrari eign.
Ég ákvað að athuga með að að finna meðleigjanda og fór strax að fá pósta frá fólki sem vill deila með mér þessari litlu íbúð en flestir póstarnir eru frá fólki sem er með börn. Er ástandið virkilega svo slæmt að fólk með fjögurra manna fjölskyldu hafi ekki efni á að leigja meira en eitt herbergi fyrir alla fjölskylduna? Flestir póstarnir sem ég hef fengið eru frá útlendingum sem eru kannski vanir erfiðari lífsskilyrðum en við erum vön hér en ég er bara í hálfgerðu áfalli og finnst ég vera voða vond að vilja ekki leyfa þeim að leigja þessa íbúð með mér.
kannski skoða sig um í iðnaðarhverfum og slíku , manni sýnist sumt standa autt . finna eigandann, eðafinna húsbíl og fá að leggja einhverstaðar og fá straum og kannski vatn
G26 | Ég er búin að finna íbúð fyrir mig og hef sem betur fer efni á þaki yfir mi...
Ég er búin að finna íbúð fyrir mig og hef sem betur fer efni á þaki yfir mitt eigið höfuð og hef því ekkert með iðnaðarhúsnæði að gera. Það leysir heldur engan vanda ef fjölskyldur þurfa að búa í hjólhýsum eða ósamþykktu húsnæði.