Hef aldrei verið gift. En finnst ég of gömul - er 60 og hann er 40 - við búum saman og okkur kemur mjög vel saman nema þegar hann vill djúsa 3 daga í röð. Ekki minn tebolli.. Liggur bara í bælinu -rífur sig svo upp og fer að vinna. Kannski ekki mikill fengur ......æ ég veit ekki - finnst bara svo vænt um hann og hann um mig. Á ég að hætta með honum ?? Ég á íbúðina.
leonóra | Auðvitað hættirðu ekki með honum og auðvitað giftirðu þig alls ekki nema ger...
Auðvitað hættirðu ekki með honum og auðvitað giftirðu þig alls ekki nema gera kaupmála að þú eigir íbúðina ein. Haltu bara áfram að leika þér og njóta. Styttist í að þú verið lífeyrisþegi og þá minnka tekjurnar og þú ferð að finna fyrir allsskonar aldursbreytingum. Tuttugu ár eru hellings aldursmunur og virkar æ meiri eftir því sem árin líða. Ekki láta grilla í þér. Það er hægt að leika sér án þess að vera kjáni. Finnst þér líklegt að hann verði með þér þegar þú ert áttræð og hann sextíu - jafngamall þér í dag ?
cambel | Ég hef alveg hugsað út í það og fékk nett kvíðakast yfir því.
É g á við að – ef ég væri þú fyndist mér ótrúlegt að hann vildi hugsa um mig áttatíu ára þegar hann er bara sextíu . Þannig að ef hugmyndin að giftingu er komin frá honum þá þarftu að hugsa þig vel um. Það er jú hræðilega erfitt að verða sér út um húsnæði í dag - fyrirgefðu andstyggilegheitin. Að leika sér án þess að vera kjáni – mér finnst ekki viturlegt að giftast honum en allt í lagi að leika sér saman meðan allir eru „í stuði“ til þess. Svo mér líst ekkert á umburðarlyndið / meðvirknina í þér að þola það að hann liggi á kojufyllerí í þrjá daga. Hvernig dettur honum það í hug og hvernig dettur þér í hug að samþykkja það ?