Sæl Þetta er frekar mikil langloka og en vona eitthver nenni að lesa. Málið með vexti er svo að fyrir 8 árum flutti ég til reykjavikur eftir ofbeldissamband og átti þá í raun bara tvær vinkonur sem höfðu fylgt mér frá leikskóla aldri (Hef aldrei fest við neina aðrar vegna sanslausra fluttninga í æsku) Þessar vinkonur mínar voru oft mjög uppteknar bæði vegna starfa og sambands. Ég kynntist hinsvegar stelpu í gegnum aðra þeirra og innan við áru vorum við saman nánast daglega. Ég hægt og rólega missti bæði slatta af þyngd og náði að auka sjálfstraustið mitt. Ég fór endalaust niðri bæ með þessari stelpu og kynntist þannig tveimur strákum sem urðu fasta gestir í mínu lífi. En vandamálin byrjuðu hægt og rólega milli mín og hennar. Fyrst vorum við enn alltaf saman og hun stönglaðist endalaust á því að þó svo hún ætti margar vinkonur fannst hún henni ekki tengjast þeim eins og mér. Henni fynndist eins og við værum svo svipaðar og gætum reitt á hvort aðra bæði í skemmtun og alvarlegri hlutum, sem við gerðum. En einn daginn játaði ég fyrir henni að ég væri hrifin af besta vin hennar og hún sagði mér að láta það vera vinahópsins vegna. Ég gerði það en það varð bara erfiðara og erfiðara þar sem hann var byrjaður að koma upp í vinnu til mín svo við gætum borðað saman hádegismat og bjóða mér með í hvert sinn sem hann fór niðrí bæ. Mér var síðan boðið í afmæli hjá einni af mínum bestu vinkonum í sumarbústað þar sem bæði hún og kærasti hennar urðu hissa að ég kæmi ein þau voru svo viss um að ég og vinurinn værum byrjuð saman. Í enda þessara helgar sendi ég skilaboð á hópinn hvort við ættum að kíkja í bjór en sá eini sem komst var hann. Við skelltum okkur í bjór eins og ekkert væri en síðan kom upp að okkur maður sem fannst við vera svo dámsamlega fallegt par að hann gaf okkur freyðivins flösku. Við urðum þvi heldur betur aðeins vínglaðari en við ætluðum okkur og endaði hann á að bjóða mér heim til sín í drykk þegar staðnum lokaði. Frá þeirri heimsókn höfum við verið saman en þó ekki án vandræða í byrjun. Hún byrjaði strax að vera frekar köld, við héngum minna saman og hún varð oftar en ekki pirruð ef einhver reyndi við mig en ekki hana. Sagði nafnið mitt bjóða uppá frekari samræður og ljósa hàrið laða þá að. Hér að neðan kemur eitthverskonar upptalning af hlutum sem hún hefur gert. Tek framm að ég veit fullvel að maki minn á líka sök í sumu og er það eitthvað sem við höfum kláð saman. En hann því miður var alin upp til þess að vera meðvirkur og því tökum við eitt skref í einu til lagfæringa. - Hún ótal oft sagði við mig að hann hefði engan áhuga á mér og á sama tíma jafnvel var hann að senda bókstaflega andstæðuna á mig. - Hún þóttist vera vinkona okkar beggja en ýtti honum samt í að finnast okey að fara erlendis með annari stelpu eftir að við mali minn ræddum að hitta ekki annað fólk. (Innan við 2 mánuðum eftir að við byrjuðum og miðar keyptir fyrir okkar tíma) - Hún oftar en ekki sagðir honum alla mina hlið á málum en huldi hans alveg frá mér. - Hún bað mig um að sýna sér facebook hinnar stelpunar þegar við sátum á barnum en gerðir síðan grín af því að ég hafi sýnt sér hana við hann. Einnig gerðir hún grín af því að ég væri sár yfir stöðu mála. - Þegar við fórum á barinn með makanum og vini stakk eitthver uppá að fara í ég hef aldrei, hún notaði þar hluti sem ég hafi sagt henni í trúnaði að því virðist til að láta mig lýta illa út í augum makans. - Þegar ég var búin að eyða heilum degi í gera afmælisveislu fyrir hana og hún endurgjaldar mér með því að spurja makan í endann hvaða af hennar vinkonum honum fyndist heitust. Voru þá fleiri skipti þar sem hún hefir bent honum á síma sinn og spurt hvort honum fyndist eitthver stúlka heit. - Mörg skipti sem þau héngu saman og mér væri sagt hann væri með öðrum en var með henni. Þar varst hún líka að fela þetta fyrir mér. Í kjölfæri þess sem gerðist með hinni stelpunni þá ætti hún að hafa getað kannski ýmindað sér það að þegar ég vissi hann væri að ljúga þá datt mér ekki í hug að hún værir sú sem hann var með. - Þarna er tíminn þar sem í staðinn fyrir að vera hreinskilin við mig og taka spjall byrjaðir hún alltaf að segjast vera upptekin. - Hún gerðir grín af áfallastreituröskun minni og talaðir mjög illa um mig við marga. (Gerir enn samkvæmt sumum) - Í gegnum allt covid lét hún sig hverfa meðan èg bókstaflega héllt 90% hittingana. Síðan fór hún að kvarta undan engu boði og í sömu mynd og hún bættist aftur inn í hópinn var ég ekki lengur velkominn. - Þegar ég var ólétt og við ný flutt inn saman sendir hún mèr skilaboð: ef þu villt tala. Verð eg a þessari adressu i allan dag. Eins og eg eigi að þurfa koma til hennat? Eins og það se eg en ekki hún sem ætti að vilja tala? - Eftir allt þetta hefur hún aldrei beðist afsökunar og finnst hún enn rett á að vera partur af lífi maka míns. Sem enn fremur sýnir virðingarleysi þitt bæði á mér og sambandinu okkar makans. Eftir allt þetta hættir hún aldrei að hafa samband við hann biðja hann um að koma með sér niðri bæ og biðja hann um að sækja sig á flugvöllinn. Í hver sinn sem hann hittir gegn mínum vilja kemur hann síðan heim með fáranlegar ástæður til rifrilda. En nú er komin sú staða að okkar sameiginlega besta vinkona á stór afmæli. Ég hef reynt mitt besta að blanda henni ekkert í þessi mál og láta hans ekki finnast hún þurfa velja. En stórafmælið er út á landi og hún sendi boð á maka minn líka. Ég bara get ekki séð þær aðstæður að við séum öll á sama stað enda vel. Ég hafði samræður við vinkonu mína um þetta án þess að tjá henni allt sem hafði gerst. Hún segist skilja og bera virðingu fyrir minni álvörðun um að mæta ekki en alltaf þegar ég spyr hvað hún vill í afmælisgjöf er svarið alltaf að ég komi og skemmti mér með henni. Samviskubitið að hafa ekki andlega þolið í það er orðið gríðalegt en ég bara veit ekki hvað ég get gert. Ég er hrædd ef ég tala við manneskjuna að í stað þess að tala við mig og í stað afsökunar fari hún beint í maka minn og búi til vandræði. Ég bara bókstaflega veit ekkert hvað ég get gert og finnst fáranlegt að sem fullorðin einstaklingur sé ég í þessari stöðu.