Það er gífurlegur skortur á orku útum allan heim.
Rfaforkuverð í Evrópu hefur á undanförnum mánuðum hækkað um 400% og gas og olía hefur líka margfaldast í verði í Evrópu og jú útum allan heim.
Ástandið á olíumarkaði hefur enga samlíkingu síðan í olíukrppunni mikliu um 1970.
Rætt er um að fækka vinnudögum í Bretlandi niður í 3 daga í hverri viku til að spara orku, rafmagn, olíu og gas. Núna á tímum gróðurhúsaloftslags eru kol nánast bannorð. Fjölda olunáma hefur verið lokað og mengandi orkustöðvum einnig og vindmyllur og sólarorka á að taka við .
Harður vetur í Evrópu gekk á gasbirgðir álfunnar og Rússar stjórnaa megninu af framboði á gasi til Evrópu. Svipað ástand er í Asíu, Indland og Kína er í vandræðum vegna skort á orkugjöfum til framleiðslu og vegna almennar notkunar.

Hver verður staða Íslands í allri þessari ringulreið ?
Við eigum gífurlegar ónýttar orkulindir í jarðvarma, vatnsafli og vindorku.

Getum við sett pottlokið á okkar gifurlegu orkulindir og beðið eftir að sérvitringarnir dragi lappirnar og skammti orku eftir sínum hentugleikum ' ?