ohhhhh!!!

Ég var í svipaðri stöðu. Við hjóninn eigum eitt barn saman og þegar við giftum okkur var ákveðið að þau yrðu tvö og ekki fleiri (mig langaði í fleiri svo þetta var sáttmáli sem við gerðum) Síðann eftir að við giftum okkur þá fór hann að vera eins og þú lýsir kærastanum þínum - " er ekki bara eitt nóg fyrir okkur" "ráðum við tvö born" og svo frmv. Ég nátturlega mjög ósátt og þetta leiddi til mikillar togstreitu og ósætti að við skyldum að lokum en vorum mjög fljót að ná saman aftur því okkur er ætlað að vera saman og fórum í hjónaráðgjöf þar sem þetta var rætt og hann sagði að hann vildi koma með annað og væri tilbúinn núna. Svo ég segi að það sé betra að báðir aðilar séu sáttir - við erum 44ára og enn að reyna svo þú hefur nú alveg tíma en ég skil þig samt vel að vilja koma með annað :)

Búin að reyna að sannfæra hann um að það geti tekið langan tíma að verða ólétt og svo er meðgangan auðvitað 9 mánuðir (ef allt er eðlilegt). Þannig það er alveg hægt að vera búin að kaupa og flytja áður en barnið mætir á svæðið ;) Annar þekki ég þetta ekki :)
Vona að þið komist að sameiginlegri niðurstöðu :)

Kærar þakkir fyrir fallegt/gott svar :)
Heyrðu já, ég hef gert það og sagt að það tekur tíma að fá frjósemi eftir hormónalykkjuna og mögulega margra ára bulimia/anorexia.
Já en hann vill þetta hús fyrst og guð veit hvað hehe menn eru svo óþarfa smeikir að mínu mati ;) hihihi
Kærar þakkir jájá eins og ég sagði við erum mjög sterk saman og mjög ástfangin. Ég bara finn hversu tilbúin ég er...

Og ég bíð sífellt eftir að sjá þennan frábæra kærasta minn fara niður á skeljarnar ;) og við værum byrjuð að reyna
Þann dag sem það gerist það væri a living proof að dreams do come true. :)

Ég get bara komin með eigin sýnidæmi en við byrjuðum að reyna bæði í námi fyrir 2.5 árum síðan og erum enn að reyna þó við höfum í millitíðinni klárað nám, keypt íbúð og erum komin í fasta vinnu. Ég held að pointið sé bara að þið vitið aldrei hvað það tekur langan tíma að verða ólétt og þá er öll meðgangan eftir. Ef þið eruð tilbúin myndi ég ekki bíða eftir einhverjum ákveðnum viðburði því þá seinkar því endalaust. 

Takk kærlega, honey tell this to him!
Svo líka er ég með flogaveiki s.s. Gæti verið frábær meðganga og gæti verið erfið! Fyrsta var 2009 s.s. Í sept 7 ár síðan það var draumur fullkomin meðganga EN núna er ég fligaveikari sko... En hann vil bíða...

En kærar þakkir fyrir :) og ég gleymdi að segja gangi þér/ykkur vel með að reyna :)
Ég held bara að kærastinn sé smeikur við að eldast trúlofast og eignast lítið kraftaverk...
Enn og aftur takk fyrir mig ;)

ooohh þessir strákar! ;) Skil þig vel ! Kærasti minn er einmitt búinn að vera svona framm og til baka..kaupa hús fyrst, giftast, ferðast um heiminn EN maður getur alveg gert allt þetta með barn! Tíminn er bara núna, það er enginn 'fullkomni'' tími til.. og hana nú! haha :D

Hormónalykkjan fór fyrr á þessu ári eftir rúmlega 5 ár og erum bæði svo spennt! Það er bara taka skarið og halda áfram að vinna í ykkar sambandi, þar sem sambönd er vinna ;)

Gangi ykkur vel ! :D

Meinti ég var á SPRAUTUNNI! er orðinn of þreytt!! :'D

Til hamingju með það :)
Já þeir eru einstakir :D
En það er svo fullkomið þegar bæði vilja á sama tíma :)
Njótið þess þið tvö!!
Ég verð víst að bíða!!

Til hamingju með það :)
Já þeir eru einstakir :D
En það er svo fullkomið þegar bæði vilja á sama tíma :)
Njótið þess þið tvö!!
Ég verð víst að bíða!!

Ég var búin að bíða eftir að minn maður væri ready í svona 3 ár en ég lét hann samt vita að ég væri ekki tilbúin að bíða lengur en til 30 ára með fyrsta barn svo bara eftir smá sannfæringu og húskaup þá loksins samþykkti hann að byrja að reyna og það tók okkur rúmlega ár að verða ófrísk.

getur sagt við hann að það gæti tekið ca 3-6 mánuði fyrir líkamann að jafna sig eftir lykkjuna og svo er meðgangan 9 mánuðir. Svo ef þú tekur lykkjuna í ágúst og þið notið smokkinn í 2-3 mánuði þá er ca ár þar til barnið kemur og þá er alveg hægt að vera búin að kaupa íbúð.

Minn var svona þegar við reyndum með fyrsta. Reyndar voru við búin að kaupa. En við höfðum ákveðið dagsetningu þegar ég ætti að hætta á pillunni, þegar nær dró fór hann aðbakka með það og ég bara fúl og fór svo að hugsa (við reyndar alveg barnlaus) hvort hann gæti verið smeykur. Við ræddum málið og kom í ljós að hann panikkaði bara smá við tilhugsunina að nú væri að koma að því að mögulega yrði ég ólétt því hann hefði enga reynslu af börnum, aldrei skipt á eða neitt (yngsta barn). Við ræddum þetta bara, foreldrar mínir vissu ekkert hvað eir voru að gera og hans ekki heldur með elsta barn en einhvernveginn komum við öll heil út úr því og bara nokkuð góð eintök :) haha það var nóg til að sannfæra hann um að hann yrði alveg góður pabbi þó hann vissi ekkert þá.

Eins og margar segja hér þá getur þetta tekið langan tíma. Og þó svo þetta tækist strax þá er alveg 9 mán í barnið í fyrsta lagi, eða næstum ár. SVo að mögulega væruði búin að kaupa :)
Við vorum í ágætri vinnu og áttum íbúð þegar við ákváðum að eignast okkar elsta. Eftir það höfum við flutt landshorna á milli, flutt 4x, skipt um vinnur, farið í nám og eignast annað barn :) Það er ekki hægt að plana allt í þaula.