Sælar, þið fróðu konur, nú langar mig óturlega að heyra uppbyggjandi reynslusögur. Ég er með pcos og hef verið að reyna í dálítið langann tíma, fekk jákvætt óléttupróf í síðasta mánuði og samkvæmt ljósmóðirinni ætti ég að vera komin 6 vikur og 3 daga, ég fór til læknis í morgun og þá var sekkurinn tómur, og rosalega lítill! hann vildi vera bjartsýnn því það er ekkert blóð hjá sekknum og hélt að útaf pcosinu að egglosið hjá mér hafi verið töluvert seinna en þessar hefðbundu tvær vikur eftir fyrsta dag blæðinga, og taldi að eg væri komin 4v og 5 daga samkvæmt stærðina á sekknum, svo ég spyr hefur einhver lent í þessu og fengið góðar fréttir vikunni á eftir? hef lent í þessu áður en vikunni eftir það var farið að blæða. Með fyrirframþökkum um góð svör..
álfakonan | og engin útferð komin enn sem komið er..
þekki þetta því miður ekki sjálf en hef lesið margar sögur þar sem ekkert sérst í fyrsa snemmsónar og svo viku eða 10 dögum seinna sérst blikkandi hjartsláttur
halldjo | Ég lenti í þessu og þurfti að bíða í rúmar tvær vikur ef næsta tíma. Það var...
Ég lenti í þessu og þurfti að bíða í rúmar tvær vikur ef næsta tíma. Það var löng og erfið bið. Læknirinn taldi að ég væri bara komin styttra en ég hélt og vildi að ég væri örugglega komin nógu langt næst þegar ég kæmi. Þegar ég loksins fór í tímann var ég farin á taugum en þá sáum við þetta flotta kríli með sterkan hjartslátt og kom í ljós að ég var komin lengra en ég hafði upphaflega talið. Þetta gerist víst stundum að þau leggjast í dvala í nokkra tíma og svo fer allt á fullt. Komin 23 vikur núna :)
álfakonan | Vá en flott, ég vona svo innilega að litla krílið sé bara að stríða mér og þ...
Vá en flott, ég vona svo innilega að litla krílið sé bara að stríða mér og þetta endi jafn vel hjá mér ein og þér, en varstu með smá svona seiðing eins og túrverki þessar tvær vikur sem þu varst látin bíða? Ég fekk bara smá von eftir að lesa þetta, takk fyrir:)
halldjo | Já ég var með alveg fullt af einkennum og það gaf mér von en auðvita var ég ...
Já ég var með alveg fullt af einkennum og það gaf mér von en auðvita var ég búin að lesa mér til óbóta á netinu og sjá þar fullt af þráðum þar sem konur voru með dulið fósturlát en líkaminn "fattaði" það ekki og hélt áfram að framleiða hormónin sem valda einkennunum. Ég hélt ég myndi aldrei geta beðið svona lengi en einhvernvegin tókst það og tíminn leið. En vá hvað ég svaf lítið og dreymdi illa síðustu næturnar áður en ég fór í seinna skiptið.
