Á hvaða aldri fannst ykkur óhætt að leyfa börnunum ykkar að vera ein heima í 1-2 klukkutíma? Er með 3 á aldrinum 5, 8 og 10 og hef ekki enn þorað að skilja þessa yngstu eftir með systkinum sínum.
Felis | það færi alveg eftir eldri börnunum, og samskiptum þeirra við það yngsta, hv...
það færi alveg eftir eldri börnunum, og samskiptum þeirra við það yngsta, hvort ég myndi skilja börn á þessum aldri eftir með systkinum sínum.
Sonur minn er 9 ára og ég myndi treysta honum til að passa 5 ára barn í 1-2 klst í flestum tilfellum - ef hann væri sáttur við það sjálfur þaes og ég væri innan skutlfæris (td. í vinnunni eða eitthvað, er bara 10 mín að komast heim).
___________________
“Why do people say 'grow some balls'? Balls are weak and sensitive. If you wanna be tough, grow a vagina. Those things can take a pounding.”
― Betty White
Máni | myndi ekki skilja mín 10 og 12 ára eftir með 5 ára barn en sjálf passaði ég ...
Eins og aðrir tel ég það fara að mestu eftir börnunum.
Ég á einn 7 ára (8 ára á þessu ári) og ég er löngu farin að treysta honum til að vera einn heima í smá tíma. Reyndar erum við í litlu samfélagi og allar vegalengdir stuttar. Eins myndi ég alveg treysta honum til að líta eftir 5 ára barni ef þau næðu vel saman. En minn er líka frekar ábyrgðarfullur og er aldrei að gera neitt af sér (fer alveg eftir reglum upp á hundrað).
--------------------------------
rumputuskan | Ég er meðal annars með 5 og 9 ára (tæplega 6 og 10 ára reyndar) börn og skil...
Ég er meðal annars með 5 og 9 ára (tæplega 6 og 10 ára reyndar) börn og skil þau bara eftir í max 10 mínútur, frá því að yngra barnið varð 5,5 ára. Myndi ekki skilja þau eftir í meira en klukkutíma fyrr en yngra barnið væri ca 7 ára. Mín eru samt mjög ábyrgðarfull og góðir vinir og þau treysta sér til að vera ein mun lengur en ég þori.
Myndi segja það fer eftir börnum. Mín voru einir heima frá því 5-6 ára en þetta var byrjuð hægt og rólega og þau kunnu á síma. Byrjaði einmtt bara svona með að skreppa aðeins í búð (ekki verslunarferð, heldur bara ein Bónusferð og svona), smá göngutúr og svo bara áfram. Þau gáttu/geta alltaf hringt í mig og ég var aldrei langt frá. Svo bara auka þetta smátt og smátt. Þau eru 8 og 10 núna og ég er mjög fegin að þau hafa lærð þetta, enda sá eldri orðin leiður á frístundaheimili en ég er að vinna til ca. 17, þannig að hann er að fara í heimsóknir hja´vinum sínum, fer bara heim en svo getur hann alltaf komið til mín í vinnu líka. Þessi yndgri á aðeins meira erfitt að vera einn stundum en þetta fer að koma. Ef það er eitthvað mikilvægt sem ég þarf að fara og get engan veginn tekið þau með þá fáu þau að leigja eina mynd í voddinu.
Við erum líka með eldri kona í húsinu sem þau þekkja vel og geta farið ef eitthvað sé að og ég kemst ekki stax eða þau ná ekki í mig úr hvaða ástæðum sem er. Bara vinna þetta saman með börnin, sjá hvernig þeim líður með þetta. Byrja smátt og sjá hvernig gengur. Þetta er kannski fyrst skrítið fyrir þá (og fyrir mömmuna) en þetta kemur. Ég er mjög fegin að mín geta verið ein, enda ótal margar daga sem er enginn skóli (foreldraviðtöl, skipulagsdagar, frí og svo framvegis) og það er ekki sjéns að ég get tekið frí alla þessa dagar frí úr vinnuni. Þá eru þau heima, fara til vini eða koma til mín í vinnu - þau ráða þetta sjálf bara. En þetta var svona ferli, bara byrja smátt, sjá hvernig gengur og vinna út frá því. Þú verður að meta þetta sjálf því þú þekkir börnin þín (væntanlega) best.
Min fekk ad vera smavegis ein heima tegar hun var 5 ara. Hun er ad verda 7 ara nuna og leyfi henni ad vera einni kannski svona klukkutima. En hun getur alltaf hringt ef tess tarf. Henni finnst ædislegt ad fa ad vera ein og er mjög abyrgdafull. En vid buum i litlu samfelagi og getur alltaf farid til nagranna ef eitthvad er.
------------------------------------------------------------------
Eignaðist dóttur 5 Júlí '08:D 13 merkur og 50 sentimetrar og sætust í heimi!
------------------------------------------------------------------
