Við lifum í tveimur sterkum rafsegulsviðum, segulsviði jarðar og rafsviði lofthjúps jarðarinnar. Segulsvið jarðar er mjög öflugt í samanburði við það svið sem háspennulínur og rafdreifikerfi í þéttbýli mynda og fólk er útsett fyrir. Segulsvið jarðar er hins vegar svipað að styrk og segulsviðið sem sum heimilistæki og rafknúnar járnbrautarlestir mynda. Til eru tæki sem mynda mun sterkara segulsvið og má þar nefna tæki til sjúkdómsgreininga eins og segulómunartæki en þar liggur sjúklingurinn, oft í 1-2 klst., í segulsviði sem er 50 þúsund sinnum sterkara en segulsvið jarðar, án þess að verða meint af. Í lofthjúp jarðar er rafsvið sem er um 120 volt fyrir hvern metra (í stefnu upp og niður). Í umhverfi okkar er ekki víða að finna rafsvið sem jafnast á við þetta, við getum þó fundið sambærileg og jafnvel sterkari rafsvið ef við stöndum beint undir háspennulínu eða á brautarteinum undir loftlínu rafknúinnar lestar. Þess má geta til gamans að rafsvið lofthjúpsins er stöðugt að byggjast upp og fær útrás í þeim 40 milljónum eldinga sem lýstur niður daglega á jörðinni.
Af þessu sést að flest rafsegulsvið sem við búum til og við erum líkleg til að dvelja lengi í nágrenni við eru veik í samnburði við þau svið sem umlykja jörðina og við höfum alltaf mátt búa við. Þessu til viðbótar kemur að til þess að rafsegulsvið geti haft áhrif á lifandi frumur þurfa frumurnar að hafa eitthvað sem nemur rafsegulsviðið og breytir því í annars konar orku. Vitað er að slík tenging milli rafsegulsviðs og frumu er mjög veik og þau áhrif sem geta orðið við verstu aðstæður eru mjög lítil í samanburði við það rafsvið og strauma sem er að finna í öllum lifandi frumum.
