Ég er orðin svo fjandi þreytt á þessu öllu saman, er föst í fátæktar grifju og virðist bara vera of mikill aumingi til að ná mér uppúr henni. Hvert einasta skipti sem ég hef fengið mér vinnu enda ég alltaf á því að svíkjast undan og láta mig hverfa vegna kvíða, þunglyndis og vanlíðan.
Þegar það gerist þá ræð ég varla við sjálfsvígshugsanirnar og aukþess þá er svolítill tími sem ég er alveg tekjulaus því maður hoppar ekki svo glatt til féló.
Er komin með uppí kok af því að skiptast á að borða núðlur, spagettí og hafragraut í öll mál.
Eigum smá brauð, bara ekkert á það.
Eiga ekki fyrir strætó og vera fastur í hverfinu alla daga.
Þegar það er góður mánuður á maður alveg "nóg af úrvali" að borða en ekkert hægt að leyfa sér neina skemmtun sem kostar pening því það mun bitna illa á manni seinna í mánuðinum.
Þreytt á því að geta ekki farið út að borða, í bíó, sund eða hvað eina með kunningjum.
Þau skipti sem maður ákveður að gera eitthvað fyrir barnið sitt sem kostar pening eða leyfa henni einhverja óhollustu hugsa ég "þetta kostar MIG x máltíð" en það er alveg þess virði því ég vil alls ekki að hann finni fyrir þessu.
Þetta var ekkert alltaf svona, þetta var aðeins auðveldara áður en maður varð heimskur og keypti sér hlut á afborgunum.
Ótrúlegt hvað tíu þúsund kall getur virkilega fokkað öllu upp. En það eru ekkert allir mánuðir svona, þessi og seinasti mánuður eru bara búnir að vera extra erfiðir. Þetta mun skána eitthvað í maí og lagast alveg í ágúst ef við höldum rétt á spilunum. Bara tímabil.
Seinasti mánuði þurftum við að skeina okkur á dagblöðum í nokkra daga. En 4 dagar í barnabætur svo maður þraukar. Sorry varð bara að pústa aðeins, langar að öskra.
Þoli ekki þegar ég dett í einhverskonar maníu og tek heimskulegar ákvarðanir! AAAAAHHHHHH!!
En við höfum það samt fínt.
- Ef þú sendir mér skilaboð, endilega láttu mig vita til vonar og vara. Virðist ekki fá neinar tilkynningar.
Umræðustjórar: Paul O'Brien, paulobrien, Guddie, Hr Tölva, tinnzy123, Kristler, Bland.is, annarut123
