Ég mæli með bókinni Draumaland eftir Örnu Skúla (bókasafn eða kaupa).. hún fer svokallaða tröppuleið. Hvert skref er tekið 2-3 kvöld í einu. Byrjar með mestri mögulegri athygli, kúrir hjá barninu uppí rúmi, kúrir hjá barninu í þínu rúmi en hefur barnið í sínu og heldur í hendina og sönglar, sest á stól við rúmið hjá barninu en kemur ekki við það og sussar lágt eða syngur, svo færiru þig alltaf fjær og fjær rúminu, stendur t.d síðast í dyragættinni og lætur barnið samt vita að þú sért nálægt með söngli, brjóta smana þvott ect.. svo á endanum geturu lagt barnið og farið út því það treystir þér. Er að standa í þessu núna mín er 5.5 mánaða.. Gangi þér vel :)
hello.kitty | okei, ætla að kíkja á þetta, takk fyrir svarið
Við fórum ekki í það fyrr en dóttir okkar var tilbúin í það sjálf, 3 og hálfs árs. Þá vorum við með límmiðakerfi. Ég er alveg á móti því að láta börn gráta sig í svefn.
nóvemberpons | það er vel hægt að venja börn á að sofna sjálf án þess að þau gráti
Ég vandi minn bara á þetta frá fæðingu, ef hann sofnaði ekki á brjóstinu þá lagði ég hann bara í rúmið hans og hann fór sjálfur að sofa, ég geri þetta sama með vagninn, bara set hann í vagninn og hann sofnar sjálfur, alveg án þess að ég keyri hann eða ruggi honum. En það er að vísu einn galli með þetta með vagninn, að strákurinn á það til að vakna ef ég tek vagninn og fer að labba með hann. En með eldra barnið, þá sat ég bara inni hjá henni fyrstu kvöldin meðan hún var að sofna, og svo smá saman þá fór hún bara að sofa sjálf og ég þurfti ekkert að vera þar hjá henni, mig minnir að hún hafi verið um 2 ára, var með hana svolítið lengi inní herbergi hjá okkur.
Bullock | Dóttir mín sofnaði sjálf í rúminu sínu til ca 7 mán. þá fékk hún eyrnabólgu o...
Dóttir mín sofnaði sjálf í rúminu sínu til ca 7 mán. þá fékk hún eyrnabólgu og allt fór í vaskinn. Eftir það var ég nú ekki nógu dugleg að venja hana á rúmið sitt aftur og hún fékk bara að sofna á brjóstinu, voða þægilegt og kósí og hún var sjaldnast neitt lengi að sofna á kvöldin. Svo fannst mér nú kominn tími á að venja hana á rúmið sitt, þ.e. að sofna þar, og það sem ég hef gert er að halda alltaf sömu rútínunni; fá brjóst, bursta tennur, lesa bók og fara í rúmið. Ég sit svo inni hjá henni á meðan hún er að sofna svo hún sér mig en ég reyni að horfa sem minnst á hana og tala ekki við hana þegar hún er komin í rúmið. Þetta var orðið voða fínt hjá okkur en svo fórum við í sumarbústað um páskana og hún fékk að sofna uppí tvö kvöld í röð og allt svefnplan fór út um gluggann svo ég þurfti eiginlega bara að byrja upp á nýtt á öllu saman. Þetta tekur svona mis langan tíma eftir kvöldum, frá ca 15 mín til rúml. klukkutíma ef hún er í stuði, og mótmælin eru líka mis öflug. Stundum er hún ekkert endilega að væla mikið þó hún ætli sér samt ekkert að sofna alveg strax eftir að hún er lögð í rúmið. Hún er btw að verða 2 ára.
*********************************************************
If you can't stand the heat, stay out of the kitchen!
KLEK | Okkar svaf upp í hjá okkur til 8 mánaða, og mundi gera það ennþá ef hún væri ...
Okkar svaf upp í hjá okkur til 8 mánaða, og mundi gera það ennþá ef hún væri ekki á fleygiferð alla nóttina og tæki 75% af rúmplássinu :-) En nú er hún 9 mánaða og sefur í sínu rúmi á næturnar. Fyrstu kvöldin þá harðneitaði hún að sofna í rúminu og varð bara reið og sár. Við tókum hana þá bara upp í til okkar án þess að gera mál úr því. En svo á daginn þá lét ég hana leika sér í herberginu og í rúminu, þannig að hún vandist umhverfinu. Þegar hún var orðin vön því (4-5 daga) þá sátum við hjá henni til skiptis á kvöldin og sungum fyrir hana. Ef hún fór að gráta þá tókum við hana upp og sátum með hana í rólegheitum þar til hún var alveg sátt. Þetta gerðist tvisvar, og gekk reyndar einsog í sögu. Og svo eitt kvöldið sofnaði hún bara. Barnið grét sig aldrei í svefn, enda er ég alveg á móti því. En ég held að það sé svolítið mikilvægt að ætla sér og barninu ekki of mikið í einu og gera ekki of mikið drama úr þessu. Taka bara rólega á hlutunum og ekki vera frústreruð ef þeir ganga ekki upp strax. Leyfa barninu að upplifa sig öruggu í rúminu og svoleiðis og ekki gera rúmið að vondum stað að vera á. Þau skynja það strax ef það er eitthvað stress.
Gangi ykkur vel. :-)
Feelow | Mín var svo ung þegar hún svaf sjálf í rúminu sínu,við okkar rúm. Var 2 mánað...
Mín var svo ung þegar hún svaf sjálf í rúminu sínu,við okkar rúm. Var 2 mánaða. Enda svaf hún bara fyrstu mánuðina, þannig þetta var ekkert vandamál hjá okkur. En er einmitt bara búin að heyra góða hluti um bókina Draumaland :)
LaRose | Mer finnst Draumalandid glotud bok og radgjafarnir enn verri. Get sem modir e...
Mer finnst Draumalandid glotud bok og radgjafarnir enn verri. Get sem modir ekki skrifad upp a thessi frædi.
Min skotta svaf uppi i tæp 2 ar og mer fannst thad yndislegt. Svo forum vid i ad lesa sogu i hennar rumi, lulla pinu hja henni og stytta thann tima og thetta gekk bara svo vel.
Nu er hun ad verda 5 ara og vid lesum alltaf sogu, spjollum og ca annad hvert kvold lulla eg hja henni i 10-15 minutur....eg elska thessar stundir og veit thad lidur ekki a longu adur en hun fær ser onnur ahugamal en ad kura og halda utan um mommu.
strákamamma | Mæli með því að hundsa algerlega bókina draumalandið og skoða frekar bók sem...
Ég hef bara gert það svo til frá fæðingu, get líklega talið skiptin á fingrum mínum sem ég hef þurft að svæfa barnið mitt (hún er 5 mánaða núna).. Gerði þetta líka með eldri strákinn. Ég lagði hann bara upp í rúm og hann sofnaði. Ég fer inn ef þau væla og gef snuð (ef þau vilja það), en annars hefur þetta verið mjög smooth. Strákurinn hefur náttúrulega alveg tekið tímabil þar sem hann vill ekki sofna sjálfur, er á rápinu eða slíkt og þá var hann bara leiddur aftur inn í rúm, þangað til hann gafst upp og sofnaði..
En litla mín hefur svo gott sem alltaf sofnað sjálf (nema þegar hún var alveg pínu pons).. Hún fær bara brjóst upp í mínu rúmi, og svo legg ég hana í sitt rúm, gef henni snuð og svo taubleyju og bangsa sem hún sefur með, breiði yfir hana og fer út. En ég verð líka að hitta á réttan tíma, alls ekki of snemma (þá spjallar hún við sjálfa sig út í hið óendanlega, og ekki of seint, því þá grenjar hún soldið og ég þarf að svæfa hana, en það kemur eiginlega aldrei fyrir)..